To cała grupa przypraw korzennych z rodziny imbirowatych wywodzących się z Chin i Azji południowo-wschodniej, skąd wywędrowała na zachód do Indii i jeszcze dalej. Jest nieco podobny do Imbiru: różni się kolorem – jest różowy – oraz bardziej pieprznym smakiem. Nie mniej obie przyprawy dość często używa się zamiennie.
Zazwyczaj jada się go świeżego. Galangal nie jest to jednak tylko jeden typ korzenia.
Nazwa ta odnosi się do czterech rośliny mniej lub bardziej powiązen gatunkowo:
- Galangal Wielki (łac. Alpinia Galanga)
- Galangal Mniejszy (łac. Alpinia Officinarum)
- Kencur (łac. Kaempferia galanga)
- Chiński Imbir (łac. Boesenbergia Rotunda lub Pandurata)
Zobacz: Temu Rapet
[yellow_box]Odmiany galangalu: Wielki | Mniejszy | Kencur | Chiński Imbir[/yellow_box]
Przepisy z Galangalem
Tajlandia
– Kaeng Chu Chi Pla (Czerwone rybne curry)
– Kaeng Khae Gai (Curry ziołowe z kurczakiem)
– Kaeng Liang (Wegetariańska zupa curry)
– Kaeng Om Gai (Curry z wątróbką drobiową)
– Kaeng Pa Mu (Leśne curry z wieprzowiną)
– Kaeng Panang Nuea (Curry Panang)
– Kaeng Phet Daeng Gai (Czerwone curry z kurczaka)
– Kaeng Tai Pla (Rybna zupa curry)
– Khanom Jeen Nam Ya (Zupa rybna z makaronem)
– Kuai Tiao Nam (Zupa z makaronem ryżowym)
– Nam Phrik Kaeng Kari (Żółta pasta curry)
– Nam Phrik Kaeng Khiao Wan (Zielona pasta curry)
– Nam Phrik Kaeng Khua (Łagodna czerwona pasta curry)
– Nam Phrik Kaeng Mussaman (Pasta curry Mussaman)
– Nam Phrik Kaeng Pa (Pasta do leśnego curry)
– Nam Phrik Kaeng Panang (Pasta Curry Panang)
– Nam Phrik Kaeng Phet Daeng (Czerwona pasta curry)
– Phat Khing (Mięso smażone z imbirem)
– Phat Phet Mu (Wieprzowina smażona na ostro)
– Tom Kha Gai (Zupa galangalowa z kurczakiem)
– Tom Yum (Zupa ostro-kwaśna)
Indonezja
– Betutu (Pieczony drób)
– Karedok (Sałatka warzywna)
– Mie Rebus (Makaron w sosie)
– Pepes Ikan Emas (Pieczona ryba)
Malezja
– Laksa (Zupa z mlekiem kokosowym i krewetkami)
– Mee Rebus (Makaron w sosie)
– Nasi Dagang (Ryż w mleku kokosowym)
– Satay Bihun (Makaron ryżowy z sosem orzechowym)
