Ta roślina z rodziny astrowatych w Polsce znana jest jako Złocień Wieńcowy ewentualnie Złocień Zielony lub Złocień Jadalny (łac. Chrysanthemum coronarium). Wywodzi się z dalekiego wschodu i tam najczęściej używana jest jako przyprawa (chociaż jada się ją także w Europie). Ma niezbyt długie postrzępione liści – z wyglądu przypomina coś pomiędzy Pietruszką, a Mniszkiem. W zależności od kraju ma nieco inną nazwę:
- W Korei zwana jako Ssukgat
- W Japonii ma dwie nazwy Shungiku oraz Kikuna
- W Kantońskim znana jest jako Tong Hao i jada się ją przede wszystkim w Hong-Kongu oraz na Tajwanie gdzie dodaje się ją do omletu z ostrygami
- W Wietnamie także ma dwie nazwy Cải cúc oraz Tần ô
- Używana jest także na Krecie gdzie nazywa się Mantilida
Na dalekim wschodzie złocienia używa się do zup i dań duszonych (pod koniec gotowania). Grecy dodają go do sałatek.
