Warning: Creating default object from empty value in /home/fkowalik/public_html/notatnikkuchenny.pl/wp-content/plugins/wp-favorite-posts/wp-favorite-posts.php on line 152

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/fkowalik/public_html/notatnikkuchenny.pl/wp-content/plugins/wp-favorite-posts/wp-favorite-posts.php:152) in /home/fkowalik/public_html/notatnikkuchenny.pl/wp-includes/pluggable.php on line 1298

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/fkowalik/public_html/notatnikkuchenny.pl/wp-content/plugins/wp-favorite-posts/wp-favorite-posts.php:152) in /home/fkowalik/public_html/notatnikkuchenny.pl/wp-includes/pluggable.php on line 1301
Piwa Belgii | Notatnik Kuchenny - Smaki całego świata

Piwa Belgii


Tak jak w całej Europie Belgowie piwo warzą już od średniowiecza. Tutejsze napoje sławę zyskały jednak dopiero w XIX wieku, kiedy do swoich klasztorów wrócili zakonnicy wygnani w czasie rewolucji Francuskiej. To oni, czerpiąc ze starych receptur – nie interesowali się m.in. piwami dolnej fermentacji czyli lagerami – stworzyli nowe browarnictwo Belgii. Również fakt, iż w Belgii znaczną popularnością cieszą się piwa górnej fermentacji (Ale), o bardziej złożonym smaku i aromacie (Belgowie piją je w kieliszkach niczym wino), spowodowało że znaczna część rynku nie uległa konsolidacji pod egidą dużych kompani browarniczych. Chociaż ma tu swoją siedzibę InBev jeden z czołowych koncernów piwowarskich świata – produkujący m.in. najbardziej znane jasne belgijskie piwo  Stella-Artois – to poza tym w 125 browarach regularnie produkuje się  800 różnych piw, a 8700 ma charakter okazjonalny.

Najlepiej postrzeganymi belgisjkimi piwami są te warzone przez zakony Trapistów. Tuż za nimi plasują się piwa pochodzące z innych klasztorów czyli tzw. Abdijbier. Z drugiej strony jeszcze bardziej ceniony są charakterystyczne piwa fermentacji spontanicznej warzone w Brukseli, czyli Lambic oraz wszystkie jego pochodnie – Gueuze, Kriek oraz Faro.
Lambic to jednak dość specyficzne piwo nie przystające do reszty. Z drugiej strony w klasztorach można odnaleźć całą bogatą paletę specyficznych piw produkowanych także przez inne belgijskie browary. Według typów, poza lagerami typu Stella-Artois, mamy więc:
Blonde – to podstawowe piwo belgi w klasztorach określane mianem Enkel, czyli pojedyncze, a w świecie znane jako Golden Ale. Jest to rodzaj lekkiego Pale Ale wywodzącego się z wysp brytyjskich, a przy jego warzeniu często wykorzystuje się m.in. słód pilzeński. Nnasłodzenie sięga 15 – 18 Blg., a moc 6 – 7,5 vol. Najlbardziej znany jasny ale to eksportowane na cały świat Leffe oraz piwa Trapistów (poza nim są też Affilgge, Grimbergen, Val-Dieu, Straffe, Brugse)
Ambrée i Speciale – to po prostu Amber ale który od popularnego na wyspach pale ale różni się nieco ciemniejszym, miedzianym kolorem oraz goryczką. Ambree wywodzi się z Antwerpii, a jego najbardziej znanym producentem jest znany także z Polski browar Palm (Palm Speciale).
Brune  – odpowiednik Brown Ale to zdecydowanie brązowe piwo jest czymś pośrednim między Ambree a Dubbel. (najbardziej znany przykład to Grottenbier)
Dubbel – to ciemnobrązowe piwo opracowane przez Trapistów z Westmalle dziś produkowane jest także przez browary komercyjne. Ma nieco rodzynkowy smak, a nazwa wskazuje iż jest niejako podwójnie nasłodzone – ma 15 do 18 blg. podczas gdy w przypadku zwykłych lagerów jest to około 11 – 12 blg. Obok piw robionych przez trapistów najbardziej znane przykłady to: Affligem, Grimbergen, St. Bernardus, Corsedonk, Duinen, St. Fuillien.
Trippel – to piwo jeszcze mocniejsze niż Dubbel produkowane przede wszystkim w klasztorach – jego nasłodzenie to 16,8 – 20,3 Blg., co daje 7,5 – 10,5 vol.. Ma intensywnie złoty kolor, a poza karmelowo-miodowy aromatym jest wzbogacany o nuty cytrusowe. Poza piwami trapistów znane marki to: Grimbergen, St. Bernardus, La Rulles, Watou, Val-Dieu, Affligem, Witka Peter, Corsendonk,
Golden Strong Ale – powszechnie piwa te nazywa się szatańskimi, co wynika z największej zawartości słodu wśród wszystkich jasnych belgijskich piw (17 – 23 blg.) i mocy sięgającej 11 vol., (adekwatne też są ich nazwy). Mają one zarówno piękny złoty kolor, jak i doskonały aromat. Najpardziej znane piwo tego typu to Duvel (inne to: Satan, Lucifer, Brigand, Piraat, Hapkin, Judas, Delliruim Tremens, Belzebuth, La Guillotine, Mort Subit).
Dark Stron Ale – to także piwa mocne, ale za to ciemne. Tutaj praktyka nasłodzenia piwa jest jednak bardzo zróżnicowana – od zaledwie 8 do 26 Blg. Belgijskie ciemne ale są zwykle robione przez Trapistów oraz niewielkie wyspecjalizowane browary (St. Bernardus, Gouden Carolus Grand Cru of the Emperor, Brasserie des Rocs Grand Cru, Gulden Draak, Kasteelbier Biere du Chateau Donker).
Flemish/Flanders Red Ale – to tak zwany flandryjski czerwony ale, który przypomina nieco Portera. Powszechnie uważane jest za najbardziej orzeźwiające piwo świata. Jest warzony z charakterystycznego czerwonego słodu (tzw. wiedeńskiego) i leżakuje najczęściej w dębowych beczkach nawet dwa lata dzięki czemu zyskuje nieco kwaskowaty smak. W piwie dominują jednak nuty karmelu i suszonych owoców (fig, rodzynek, daktyli). Najbardziej znany Red pochodzi z browaru Rodenbach, gdzie piwo leżakuje w 2000 dębowych kuf po 500 hl. każda (inne marki to: Bellegems, Duchesse du Burgogne, Le Folie, Verhaegen Vichtenaar, Monk’s Cafe, New Glarus Enigma, Panil Barriquee, Mastreechs Aajt).
Flemish/Flanders Brown Ale lub Oud bruin (to nazwa używana w Holandii) – czyli tzw. flandryjski sour brown ale, to piwo bardziej bogate i aromatyczne niż Flemish Red. Tu dojrzewanie w dębowych beczkach jest regułą. Poza tym używa się słodu ciemnego tzw. Cara. Dzięki temu smak jest wręcz karmelowo-czekoladowy. Najbardziej znane piwa tego typu to: Goudenband, Petrus, Ichtegem, Liefman’s Oud Bruin oraz Riva Vondel.
Champagne beers to piwo gazowane w butelce metodą Szampańską, są wśród nich Grottenbier, Deus oraz Malheur Bière Brut.
Saison/Biere de Garde – czyli piwo sezonowe jest to niskoalkoholowy pale ale. Pierwotnie był produkowany w walońskich wśiach w czasie żniw, aby można było chłodzić się przy ciężkiej pracy. Obecnie produkuje się je komercyjnie i to nie tylko w Belgii – popularne jest w USA.
Stout – Belgowie produkują zarówno Stouty słodkie jak i wytrawne – najbardziej znane są Callewaerts oraz Ellezelloise.
Table beer – czyli piwo stołowe to leciutkie 1,5 proc. piwo sprzedawane w dużych butelkach.
Wirbiere/Biėre Blanche – Piwo białe w Belgii zależnie od regionu nazywane jest po flamandzku witbier lub po francusku biėre blanche. Do słodu pszenicznego charakterystycznego dla białych piw w tym przypadku w czasie fermentacji dodaje się niesłodowane ziarna pszenicy, a także  przyprawy. Przez to są bardziej kwaskowate i aromatyczne od niemieckich Weissbier. Najbardziej znane belgijskie białe piwa to eksportowany na całą Europę Hoegaarden, a także Celis White, Wieckse, Blanche de Namur, Brugs Tarwebier, Blanche de Bruxels, Watou’s Wit
Piwo zimowe – w Belgii produkuje się aż 150 różnych piw zimowych.

FavoriteLoading Dodaj do ulubionych