Kamounia (Jagnięcina z podrobami w kminie)
Kamoun tu używana przez arabów nazwa
kminu rzymskiego. Wywodząca się z Afryki Północnej
Kamounia jest więc potrawą bazującą na tej właśnie przyprawie. To rodzaj gualszu do którego używa się bardzo różnego mięsa. Popularny jest w
Algierii gdzie do Kamouni używa się podrobów - głównie
wątróbki oraz
żołądków - z
jagnięciny oraz drobiu, a w porcie
Annaba także z
krewetek. Podobne podziały występują w sąsiedniej
Tunezji, gdzie zazwyczaj używa się jednak mieszaniny podrobów (także
serca i
nerek) oraz samego mięsa jagnięcego, a w nadmorskich miejscowościach także
ośmiornic.
Tutaj kmin jest zresztą także jedną z podstawowych przypraw używanych do ryb.
Poniżej tunezyjski przepis na jagnięcą Kamounię.
...
Gnaouia (Okra duszona z jagnięciną)
Okra, chociaż używana w kuchniach całego świata - od południa USA i Cajunów, aż po Daleki Wschód - to roślina rdzennie Afrykańska. Powszechna jest zarówno w jej czarnej części jak i na północnym wybrzeżu, a krajach Maghrebu. W
Tunezji np. zagłębiem upraw okry jest oaza
Tauzar, gdzie nazywa się ją greckim rogiem. W całym kraju popularna jest za to
Gnaouia. Rodzaj prostego gulaszu z okrą i
jagnięciną w roli głównej.
...
Mixiote (Mięso marynowane i pieczone)
To chyba najmniej popularne z najważniejszych, tradycyjnych dań
Meksyku. Nie brak samych Meksykanów, którzy nigdy nie słyszeli o tej potrawie.
Mixiote to potrawa jeszcze prekolumbijska, swoją nazwę liściom agawy w które zawijało się uprzednio zapeklowane mięso, przeznaczone do zapiekania – agawa nadawała mu specyficzny smak. Tradycyjnie jest to
jagnię, rzadziej
królik, ale spotkać można także drób, głównie
kurczak (przepis na filmie poniżej) czy
wieprzowinę. Mixiote to potrawa charakterystyczna dla środkowej części kraju - w samej stolicy najłatwiej ją zdobyć w jednym z licznych street-foodów.
Dziś do owijania mięsa zazwyczaj nie używa się już jednak liści z agawy, ale zwykły papier do pieczenia, a w niektórych wypadkach liście bananowca. To efekt prezydenckiego dekretu, który jeszcze w latach 80-tych zakazał używania liści agawy, gdyż zagrażało to jej uprawom.
W ulicznych knajpach zazwyczaj można spodziewać się mięsa gotowanego na parze lub grillowanego. W wersji domowej częściej piecze się je w piekarniku. I to dość długo. Ten, powolny sposób przyrządzania powoduje, że Mixiote niekiedy zalicza się do szerokiej grupy dań typu
Barbacoa, czyli meksykańskiego barbecue.
...
Kibbeh / Kibbe / Kubbeh (Krokiety z bulguru i jagnięciny)
Kibbeh popularny w całej kuchni lewantu jest przedmiotem sporu między
Syryjczykami i Libańczykami jako pretendentami do autorstwa tej przekąski. Przepisów na nie jest wiele – różniące się zarówno składnikami jak i sposobem ich przygotowania – najpopularniejsze są jednak te smażone z
bulguru i
jagnięciny. Nawet jednak w ich przypadku istnieją różnice. Nazwa Kibbeh wywodzi się od arabskiego słowa
kubbah które znaczy
kulka. Formuje się je jednak nie tylko w kulki podobne do pulpetów, ale także nieco wyciągnięte wrzecionowate krokiety, które Anglicy podczas II Wojny Światowej ochrzcili mianem
Syryjska Torpeda.
Te same kotleciki można zresztą spotkać także w
Turcji: tam noszą nazwę
İçli Köfte.
Są też inne warianty Kibbeh: rybne
Kibbeh Samak i przygotowane w formie zapiekanki
Kibbeh Bil Saniyeh.
...
Kekikli et Kavurma (Jagnięcina z tymiankiem)
To tradycyjny anatolijski przepis na przygotowanie
jagnięciny. Zwykle serwowało się ją na
Eid al-Adha (Kurban Bajram) czyli
Święto Ofiarowania, które ma upamiętniać ofiarę jaką Abraham miał złożyć ze swojego syna Izaaka (w Koranie Izmaela). Widząc poświęcenie bóg pozwolił mu oszczędzić dziecko i w zamian ofiarować jagnię. I tak do dziś dziesiątego dnia
Zu Al-Hidżdża, czyli miesiąca pielgrzymek anatolijscy
Turcy serwują to proste danie które jest jedną z odmian
Kavurmy. Jego istotą jest obecność
tymianku - nazwę
Kekikli et Kavurma można tłumaczyć jako
potrawka z tymiankiem.
...
Sebzeli Kuzu Kapama (Jagnięcina duszona z warzywami)
To danie w
Turcji od wieków stanowi symbol luksusu – jadane było zarówno na sułtańskim dworze, jak i w Konak, pałacach arystokratów. Do dziś jest zresztą serwowane na szczególne okazje. Wykwintność dania podkreśla także to, że zgodnie z tradycją przygotowuje się je w marcu i kwietniu, gdy młode
owce skubią soczyste trawy i zioła, co ma nadawać szczególnego smaku im mięsu. Do
Sebzeli Kuzu Kapama używa się zwykle mięsa z łopatki lub udźca. Jest to właściwie połączenie jagnięciny (
kuzu) z warzywami (
sabzeli).
Kapama to określenie wywodzące się od słowa
kapak po turecku oznaczającego
pokrywkę. Chodzi tu bowiem o duszenie dania pod przykryciem na wolnym ogniu. Turcy w ramach spadku przepis na
Kapamę pozostawili także na
Bałkanach.
...
Borani (Duszona fasola z jagnięciną)
To danie, zyskało w
Turcji popularność w czasie świetności
Imperium Ottomańskiego, które obejmowało swoim władaniem bliski wschód.
Borani ma bowiem korzenie arabskie, stąd też popularne jest w całym regionie, aż po
Armenię na północy i
Afganistan na wschodzie. Nazwą swą nawiązuje do
perskiej księżniczki Borani, która wyszła za mąż za spadkobiercę kalifów Bagdadu z dynastii Abbasydów. Potrawa swoim wyglądem miała nawiązywać do perskiego, haftowanego klejnotami dywanu - jednego z najcenniejszych darów jakie znajdowały się w posagu księżniczki. Zielony
kard szwajcarski (który w północno-europejskiej wersji można zastąpić
kapustą włoską) ma oddawać kolor dywanu, a
fasola to perły.
W samej Persji czyli dzisiejszym
Iranie, a także w
Afganistanie Borani ma zresztą znacznie szersze znaczenie - w ten sposób nazywa się różnego rodzaju dipy i sosy bazujące na jogurcie. I tak afgański
Borani Banjan to pasta z
bakłażana, a perski
Borani Esfenaj to sos jogurtowy ze
szpinakiem.
...
Kuzulu Pilav (Pilaw z jagnięciną)
Pilaw znany przede wszystkim jako danie
Tureckie w gruncie rzeczy ma historię znacznie dłuższą niż sama Turcja. Wywodzi się od perskiej potrawy
Pulao, o której wspominano już w historii Aleksandra Wielkiegoi jest to właśnie wspomnienie imperium
Cyrusów, które do czasu macedońskich podbojów rozciągało się na tereny
Azji Mniejszej. W kuchni tureckiej sposobów przygotowania pilawu jest wiele.
Kuzulu Pilav, czyli w dosłownym tłumaczeniu
pilaw z jagnięciną, to jedno z bardziej klasycznych dań. Dziś jest zwykle potrawą świąteczną, ale przez wieki było wręcz sztandarowym daniem
Janczarów, elity wojskowej imperium Otomańskiego, których stać było na częste jadanie mięsa.
...
Kadin Budu Kofte (Kotleciki z mielonej jagnięciny)
To niewielkie danko, które przed wiekami powstało na dworze sułtana. Ze względu na kształt nazwano je
Kadin Budu czyli
kobiece uda (
Kofte to ogólna nazwa odnosząca się do mielonych kotlecików). Najlepiej nadaje się do nich mięso z udźca
jagnięcego, można jedna także używać łopatki. Aby uczynić je jeszcze bardziej delikatnym
Turcy dodają do masy tarty ser
Kasar Peynir, podobny do bałkańskiego
Kashkaval.
...
