Tonno del Chianti to już wyjątkowo rzadki rarytas masarski z Toskanii. Jego nazwa Tuńczyk z Chianti może być jednak myląca, bo tak naprawdę bazą jest mięso młodych wieprzy. Część chowu, którego gospodarze nie byli w stanie wyrzywić na początku lata, kiedy warchlaki ważyły 40 do 50 kg, ubijano. W tym okresie było jednak zbyt gorąco, aby można z nich robić wędliny dojrzewające. Mięso gotowało się więc w winie, tzw. Vin Brusco czyli białych odmianach regionu Chianti bazujących na szczepach Trebbiano oraz Malvasia. Później wieprzowinę peklowało się jeszcze w oliwie.
Przez to rozpadające się już na strzępy mięso upodobnia się do tuńczyka, czemu też zawdzięcza nazwę. Tonno del Chianti zazwyczaj serwuje się z chlebem, sałatami lub fasolą.
