Marula
Marula to owoce niezbyt dużego drzewa rosnącego w Afryce Południowej, Zachodniej oraz na Madagaskarze. Są niezbyt duże, a gdy dojrzewają ich skórka robi się żółta. Mają soczysty, kwaskowaty miąższ (zawierają 6 razy więcej witaminy C niż pomarańcze) i charakterystyczny silny aromat. Znane są z tego, że gdy dojrzałe spadają z drzew i zaczynają lekko fermentować stają się przysmakiem słoni. To też spowodowało, że z owoców maruli zaczęto produkować likier Amarula, ...
Olej Marula
Olej Marula tłoczony jest z nasion owocowego drzewa marula. Ma jasnożółty kolor i orzechowy aromat. Tradycyjnie jest produkowany w południowych rejonach Afryki – w Mozambiku, RPA, Namibii oraz Zimbabwe. Jest tu używany m.in. jako balsam do ciała, a w kuchni stosuje się go m.in. jako substancję konserwującą – olej marula ma 70 proc. kwasów tłuszczowych jednonienasyconych przez co długo zachowuje świeżość. Dziś stanowi także wyrafinowany dodatek do jedzenia.
Olej z Orzechów Włoskich
Olej tłoczony z orzechów włoskich – wcześniej zazwyczaj suszonych lub prażonych – to europejska specjalność. Od czasu Renesanu był używany przez malarzy, dziś coraz popularniejszy jest w kuchni. Ceni się go za słodkawy aromat, stąd Olej z Orzechów Włoskich rzadko jest używany do smażenia – temperatura pozbawia go tej woni.
W samych Włoszech ceniony jest w Piemoncie, większą estymą cieszy się jednak we Francji. Najbardziej szlachetny z tutejszych produktów to ...
Olej Kartamusowy / Olej z Krokosza
Krokosz Barwierski bardziej kojarzy się jako surowiec barwnika spożywczego imitującego szafran. Niemniej jego owoce zawierają aż 50 proc. tzw. Oleju Karatmusowego. Poza tym że stosowany w kosmetyce, od wieków ma także zastosowanie w kuchni – szczególnie w Azji Środkowej. Badania prowadzone w ostatnich latach mają dowodzić, że spożywanie oleju kartamusowego wpływa na redukcję tkanki tłuszczowej, obniża ryzyko chorób serca, a nawet poziom glukozy we krwi. Stąd jego ...
Margaryna
Margaryna to datowany na 1869 rok wynalazek francuskiego chemika Hipolita Mege Mouriés. Jest wytwarzana poprzez uwodornienie płynnych olejów – najczęściej Rzepakowego, Sojowego oraz Palmowego. Jako Margarynę kwalifikuje się wyłącznie produkt o zawartości tłuszczu na poziomie 80 – 90 proc. (60 – 62 proc. dla Margaryny 3/4 i 39 – 41 proc. dla Maragaryny Półtłustej). Nie może też zawierać więcej niż 3 proc. tłuszczów mlecznych. Wszystko co nie objęte tę klasyfi...
Olej Ryżowy
Olej Ryżowy to specjalność krajów Dalekiego Wschodu. Tłoczony jest z otrębów ryżowych powstałych w czasie czyszczenia ryżu brązowego. Pod względem składu chemicznego przypomina nieco olej z orzechów ziemnych – ma zrównoważony udział kwasów tłuszczowych jednonasyconych oraz wielonasyconych. Nawet lepiej nadaje się do smażenia, bo jego temperatura wrzenia sięga 230 – 250 st. C. Nie mniej ze względu na relatywnie wysoką cenę na Dalekim Wschodzie (nawet w Japonii) ...
Olej Sojowy
Olej Sojowy to najpopularniejszy olej spożywczy na świecie – z ziaren soi pozyskuje się aż jedną trzecią wszystkich tłuszczów oleistych. Ze względu na surowiec pozostaje specjalnością krajów Dalekiego Wschodu. Pod względem składu chemicznego najbardziej podobny jest do oleju kukurydzianego – ok. 16 proc. udziału tłuszczów nasyconych i zrównoważony (w relacji 1 do 3) skład tłuszczów jednonienasyconych i wielonienasyconych. W Azji używany jest wyjątkowo chętnie i to ...
Olej z Makadamii
Olej tłoczony z orzechów makadamii to specjalność Antypodów. Ma wyraźnie żółtą barwę, orzechowy aromat i zawiera nawet do 85 proc. tłuszczów jednonienasyconych (więcej niż oliwa). Nadaje się do smażenia – temperatura wrzenia Oleju z Makadamii przekracza 210 st.C – ale ze względu na zawarte w nim aromaty częściej dodaje się go do sałatek. Jest jednak przy tym dość drogi i uznawany za dodatek wyszukany.
Olej Bawełniany
Olej Bawełniany to właściwie produkt uboczny produkcji samej Bawełny. Jej ziarna nie mają wiele tłuszczu – uzyskać się da 16 do 18 proc. - ale traktowane jako odpad są praktycznie darmowym surowcem. Olej bawełniany jest przez to wyjątkowo tani, a na popularności zyskał szczególnie w USA, na terenie środkowej Azji oraz w Afryce. W przemyśle spożywczym stosowany jest do wypieków, margaryn, a także jako baza do sosów majonezowych (używa się go też do fałszowania oliwy i ...
Kokos
Kokos najbardziej kojarzy się z egzotyką Wysp Karaibskich, nie mniej najprawdopodobniej wywodzi się z Dalekiego Wschodu (chociaż niektórzy wskazują dwie równoległe ścieżki rozwoju – w Azji i Ameryce) i tutaj ma najszersze zastosowanie. Nazwę Kokos nadali Portugalczycy:
coco oznacza
ludzką głowę – chodzi o okrągły kształt owocu i trzy wgłębiania nawiązujące do oczu i ust. Niemniej wywodząca się z Sanskrytu hinduska nazwa
Kalpa Vrikshaznaczy znaczy tyle co:
drzewo zaspokajające wszystkie potrzeby; a
malajskie Pokok Seribu Guna należy tłumaczyć jako:
drzewo tysiąca zastosowań. I to właśnie stanowi istotę
Palmy Kokosowej.
Jest to chyba najbardziej wszechstronna roślina na świecie. Poczynając od jej liści, włókien i drewna mających zastosowania w rzemiośle i budownictwie (korzenie używa się w tradycyjnej medycynie). Jadalne jest za to tzw.
Serce Palmy, młode liście, a z nektaru kwiatów robi się
Cukier Palmowy oraz alkohol –
Wino Palmowe i
bimber. Najważniejsza część to jednak sam orzech. Znajdująca się w nim woda to orzeźwiający napój, ale także surowiec do produkcji
Octu Kokosowego. Biały miąższ je się na surowo, przerabia na
Mleko i
Śmietankę Kokosową oraz suszy. Tak powstaje
Kopra, którą nie tylko trze się na wiórki, dodawane m.in. do sałatek, takich jak
indonezyjski Karedok - po ich usmażeniu powstaje tzw.
Kerisik oraz
Serundeng. Z kopry tłoczy się
Olej Kokosowy. I to jeszcze nie wszystko, bo wytłoki kopry to doskonała pasza, a same skorupy to tradycyjny materiał opałowy.
W Indonezji i Malezji miąższ kokosa wykorzystuje się także do m.in. placków ryżowo-kokosowych
Serabi, ciastek ryżowych
Putu Piring oraz jako dodatek do ryżu
Nasi Dagang.
...
