Sriracha
Sriracha to ostry
tajski sos wywodzący się z mista Si Racha. Tutejsi kucharze opracowali jego recepturę jako dodatku do owoców morza. Poza ostrymi papryczkami zawiera także
ocet,
czosnek,
sól i
cukier. Dość sprawnie został rozpopularyzowany na całym świecie za sprawą firmy Huy Fong, która rozpoczęła produkcje masową – charakterystyczne plastikowe butelki z zielonym korkiem i znakiem koguta. Sriracha sprzedawany na europejskim rynku wytwarzany jest m.in. na Węgrzech. Poza Tajlandia dziś używa się go do przyprawiania wszystkich dalekowschodnich dań i nie tylko – niektórzy używają się właściwie jak ketchupu.
...
China Massagli
China Massagli podobnia jak słynna Biadina jest to ziołowa nalewka produkowana w toskańskiej Lucce. Najprawdopodobniej pierwsza nalewka zwana China powstała już w XVIII wieku, jako lekarstwo na malarię. Tutejszy aptekarz Pasquale Massagli przygotował je po prostu mzcerując w alkoholu korą z drzewa chinowca, z którego do dziś ekstrahuję się chininę. W połowie XIX wieku kolejny właściciel apteki Massagli położonej przy Piazza San Michele, postanowił wskrzesić ten przepis i ...
Biadina
Pochodzenie nazwy popularnej w Toskanii nalewki Biadina, a wywodzącej się z Lukki, jest dość proste. Tista właściciel sklepiku na Piazza San Michele zwykł gościć dyliżanse konne, przejężdżające przez Lukkę. Swoim gościom oferował paszę dla koni i … paszę dla ludzi – bo biada to właśnie pasza. I tak rozpopularyzował swoją nalewką, bazującą na ziołach oraz korze chinowca. Biadiny prawdopodobnia nie odkrył sam Tista, ale zaporzyczył receptę od innej tutejszej ...
Schiacciata
Schiacciata to bardzo popularny w Toskani chlebek bardzo podobny do Focacci. Jego nazwa wywodzi się od czasownika schiacciare czyli spłaszczać. Spłaszczona jest też Schiacciata a do tego często okraszona dodatkami: kawałkami wędlin oraz mięsa, pomidorami, ziemniakami, ziołami albo po prostu skropiona oliwą. Najsłynniejsza jest jednak Schiacciata con l'uva serwowana na koniec okresu winobrania, na przełomie września i października. Wówczas to florenccy piekarze jeszcze przed ...
Filone
Filone to najbardziej klasyczny niesolony chleb toskański (patrz pieczywo Toskanii). Formuje się go w wydłużone bochenki. Miąższ ma dość lekki i dziurkowany.
Pan / Pane
Pan czy też Pane to po prostu włoskie określenie chleba. Rodzajów pieczywa jest na półwyspie Apenińskim bardzo wiele, wszystkie uzależnione od regionu pochodzenia. Najsłynniejsze są chleby toskańskie gdzie często zastępują makaron, nie mniej wysoko ceni się także te z południa.
Chleb z Toskanii:
Pane sciocca czyli chleb bez dodatku soli.
Pan di ramerino – jest to znany toskański chleb rozmarynowy. Tradycyjnie był wypiekany w Wielki Czwartek. Wówczas zdobiono go ...
Pieczywo Toskanii
W Toskanii nie rośnie twarda pszenica Durum, ale miękka Tenero. Dlatego nie wiele jest tu makaronów, ale za to niezliczona ilość różnego rodzaju pieczywa, które używa się także jako dodatek do sosów. Jako że już od średniowiecza był to produkt wytwarzany na szeroką skalę, dla wszystkich warstw społecznych, powszechnie nie soliło się go (tak samo jak nie soli się makaronu przed gotowaniem) – sól była dość droga. Niedobór ten uzupełniał słony smak dodatków – ...
Tonno del Chianti
Tonno del Chianti to już wyjątkowo rzadki rarytas masarski z Toskanii. Jego nazwa Tuńczyk z Chianti może być jednak myląca, bo tak naprawdę bazą jest mięso młodych wieprzy. Część chowu, którego gospodarze nie byli w stanie wyrzywić na początku lata, kiedy warchlaki ważyły 40 do 50 kg, ubijano. W tym okresie było jednak zbyt gorąco, aby można z nich robić wędliny dojrzewające. Mięso gotowało się więc w winie, tzw. Vin Brusco czyli białych odmianach regionu Chianti ...
Biroldo
Biroldo to rodzaj kiełbasy popularnej w okolicach Lukki (Toskania) w górskim regionie Garfagnana. Przygotowuje się ją z połączenia mięsa wieprzowego z krwią tego samego prosiaka. W zależności od miejsca pochodzenia są trzy podstawowe rodzaje Biroldo: Biroldo della Garfagnana, Biroldo delle Apuane, Biroldo di Lucca (Versilia, Mallegato Buristo)
Migliaccio / Roventino (Krwawe placki)
Migliaccio to toskański specjał przygotowywany w czasie świniobicia. Świeżą krew wieprzową miesza się z mąką (50 gr mąki na 1 l krwi) i tak zwanymi krwawymi ziołami – rozmarynem i ziarnami kopru włoskiego. Tak powstałą masę traktuje się jak ciasto naleśnikowe. Usmażone placuszki soli się i posypuje tartym Pecorino Toscano. Można też jadać je na słodko z cukrem. Najbardziej popularne są w okolicach Florencji, gdzie określa się je mianem Roventino. Obecne przepisy ...
Sriracha to ostry tajski sos wywodzący się z mista Si Racha. Tutejsi kucharze opracowali jego recepturę jako dodatku do owoców morza. Poza ostrymi papryczkami zawiera także ocet, czosnek, sól i cukier. Dość sprawnie został rozpopularyzowany na całym świecie za sprawą firmy Huy Fong, która rozpoczęła produkcje masową – charakterystyczne plastikowe butelki z zielonym korkiem i znakiem koguta. Sriracha sprzedawany na europejskim rynku wytwarzany jest m.in. na Węgrzech. Poza Tajlandia dziś używa się go do przyprawiania wszystkich dalekowschodnich dań i nie tylko – niektórzy używają się właściwie jak ketchupu.
...
