day : 13/04/2014 4 w tej kategorii

Meso Ispod Sača (Mięso pieczone w żarze)

Sač czy też Pek to rodzaj używanego na bałkanach okrągłego i płaskiego naczynia przeznaczonego do pieczenia w żarze ogniska - oryginalnie jest to właściwie sama kopulasta przykrywa, którą nakrywa się pieczone jedzenie i przysypuje żarzącymi się węglami. Najczęściej jest ono metalowe, rzadziej gliniane (ta wersja nazywa się również Crepulja). Ispod Sača czy też Ispod Peka można piec pieczywo (np. Burek), warzywa, czy ryby ale najczęściej wykorzystuje się go do przyrządzania mięsa. Meso Ispod Sača to specjalność zakładu wielu restauracji dysponujących własnym paleniskiem. Na przygotowanie dania w ten sposób nie ma konkretnego przepisu. Na półmisku układa się po prostu mięso z warzywami, doprawia się je i podlewa oliwą, po czym przykrywa Sačiem i na pół godziny do godziny przysypuje żarem (aż węgle nie ostygną). ...

Sataraš / Bećar Paprikaš (Chorwacki paprykarz)

Sataraš to rodzaj chorwackiego, bezmięsnego paprykarza - stąd alternatywna nazwa Bećar Paprikaš. Jest to coś w stylu francuskiego ratatouille, czyli zestawu duszonych warzyw. Jego zastosowanie jest jednak znacznie szersze. Sataraš nie podaje się wyłącznie jako dodatek do dań lub lekki posiłek w środku dnia, ale też jako sos do grillowanych lub smażonych mięs - na podobnej zasadzie Baskowie używają swojej, również paprykowej piperady. Jest to więc rodzaj sosu podstawowego (tak jak włoski sos pomidorowy), który Chorwaci często przygotowują niejako “na zapas”, aby zawsze mieć go pod ręką. Gdy u schyłku lata można dostać najlepszą paprykę i pomidory wówczas gotuje się Sataraš w dużych ilościach i wekuje, aby nie zabrakło go także zimą. ...

Hallaca / Ayaca / Guanimos / Pastels (Nadziewane ciasto kukurydziane)

Hallaca, Ayaca, Guanimos czy też Pastels to tylko teoretycznie odmienne potrawy. W gruncie rzeczy są to różnego rodzaju nadziewanego ciasta kukurydzianego rozpowszechnione na całych Karaibach - ich bardziej popularnym odpowiednikiem jest meksykańskie Tamales. Każda z nazw ma charakter regionalny - Hallaca można spotkać na wenezuelskim wybrzeżu, mające ten sam źródłosłów Ayaca przygotowuje się całkiem niedaleko, na Antylach Holenderskich, Guanimos to potrawa rodem z Dominikany, a Pastel czy też Pastels używa się na kilku różnych wyspach takich jak Trynidadu i Tobago czy też Puerto Rico. W każdym wariancie chodzi o to aby w kawałku kukurydzianego ciasta zawinąć farsz, zawinąć np. w liść bananowca lub łupinę od kukurydzy i ugotować całą paczuszkę. Największe różnice widać w farszu, do którego używa się różnego rodzaju mięs, ryb owoców morza oraz warzyw. Podobnie jak Tamales jest to danie serwowane przy okazji Bożego Narodzenia, ale także innych ważnych świąt. Poniżej przepis na Hallaca faszerowane różnego rodzaju mięsem. ...

Kofta / Köfte (Pulpety)

Kofta to słowo zaczerpnięte z języka tureckiego, w wersji jakiej dziś używa się w Azerbejdżanie, wschodniej Turcji i Północnym Iranie, a oznacza ono kulkę. I taki ma być źródłosłów okrągłych pulpecików popularnych na całym środkowym i bliskim wschodzie oraz w południowo-wschodniej Europie (chociaż wskazuje się także na perskie kuftan oznaczające coś mielonego, np. kotleciki). Ich skład i sposób przygotowania zależy od rejonu - w krajach muzułmański nie używa się np. wieprzowiny, ale raczej wołowiny i jagnięciny (w Indiach robi się je też z warzyw orz ryb). Niekiedy do mięsa dodaje się ryż, bulgur ew. warzywa. W Iranie, Pakistanie i Indiach serwuje się je w sosie - podobnie jest na Bałkanach, m.in. w Bośni gdzie Ćufte u Paradajz sosu to pulpety w sosie pomidorowym (przepis na filmie). Na bliskim wschodzie gdzie używa się nazwy Kafta niekiedy formuje się je nie w kulki, ale krótkie kiełbaski. W Maroku, nazywane są Kufta i przyrządza się je w Tajinie. Grecki wariant Keftede, który może zawierać także wieprzowiną, podaje się z Tzatziki. Najpopularniejsze są jednak w Albanii, gdzie Qofte serwuje się w dedykowanych barach Qofteri i rzecz jasna w Turcji gdzie przepisów na Köftę doliczono się prawie trzystu - najpopularniejsze to Tekirdağ Köftesi, İnegöl Köfte, Akçaabat Köftesi oraz Çiğ Köfte - wszystko zależy od składników, przypraw, kształtu, sposobu podania i miejsca pochodzenia. Poniżej przykład dość klasycznej tureckiej Köfty, gdzie mięso jest wzbogacone wieloma składnikami które można dopierać lub pomijać wedle upodobania.

Składniki:

- pół kg mielonej wołowiny lub jagnięciny - mała cebula drobniutko posiekana lub starta - ząbek czosnku drobno posiekany - 1 łyżeczka soli - 2 łyżki siekanej pietruszki - 2 łyżeczki sumaku - łyżeczka świeżej siekanej mięty (łub pół łyżeczki suszonej) - pół łyżeczki mielonego pieprzu - pół łyżeczki mielonego kminu - pół łyżeczki oregano - pół łyżeczki mielonego chili ...