Bolito Misto to nic innego jak gotowane mięso – bo tak należy tłumaczyć jego włoską nazwę – a jako, że tradycyjnie było to danie bogatszej części społeczeństwa oraz arystokracji, to właściwie cały zestaw mięs – wołowina i kurczak są obowiązkowe. Często wskazuje się jego pokrewieństwo z francuskim Pot-au-Feu. Nie mniej biorąc pod uwagę że w swych książkach przepisy na danie pozostawił słynny XV wieczny kucharz Martino da Como można przyjąć, że oba dania rozwijały się raczej równolegle niż, jedno z drugiego ewoluowało. Bolito Misto jest specjalnością Piemontu – skąd dotarło do Lombardii i Emilii-Romagni – a ten rejon Włoch to już całkowita domena wpływów kulturowych Francji: już w późnym średniowieczu wytworzyło się księstwo Sabaudii funkcjonujące na pograniczu dzisiejszej Francji i Włoch, sięgające od Chambery na północy (dzisiejszy rejon Alpy-Rodan), przez Turyn, aż po Niceę nad morzem. Bolito Misto było zresztą jednym z ulubionych dań dynastii Sabaudzkiej – żyjący pod koniec XIX wieku książe Vittorio Emanuele II znany był z tego, że wybierał się na polowania w okolicę miasta Moncalvo. aby później organizować tu biesiady z potrawką mięsną w roli głównej.
Składniki:
– 1 kg wołowiny
– 1 kura (ew. kurczak)
– pół kg cielęciny
– ozór wołowy (niekoniecznie)
– golonka wieprzowa
– duża surowa kiełbasa typu salsicia (może być surowa polska)
– 2 cebule
– 2 marchwie
– gałązka selera naciowego
Przygotowanie:
- Wszystkie warzywa oraz wołowinę i kurczaka umieścić w dużym garnku, zalać wodą, posolić i gotować około 2 godziny na wolnym ogniu.
- Oddzielnie ugotować cielęcinę, ozór wołowy, golonkę oraz kiełbasę.
- Mięso serwować bardzo gorące pokrojone (podzielone na kawałki)
Do mięs podaje się zazwyczaj sosy, takie jak Bagna Cauda ewentualnie nieco bogatszy Bagnet Verd
(Poniższej wersja Bollito Misto autorstwa Gordona Ramseya z dodatkiem soczewicy.)