Ljutenica
Ljutenica ewentualnie
Lyutenitsa lub
Lutenica to jedna z kilku
bałkańskich past warzywnych. W porównaniu z popularnym
Ajvarem jest ona dużo bardziej ostra (
ljuto znaczy
ostre). W jej skład poza ostrą
papryką wchodzą
pomidory,
cebula,
czosnek,
pieprz,
sól,
oliwa i
cukier.
Ljutenicę wykorzystuje się zwykle jako przyprawa do mięs (najlepiej grillowanych) ewentualnie serów lub kanapek. Można ją jednak także potraktować poważniej, jako gotowy sos do ciepłego posiłku.
Sprawdź również:
Pindur
...
Češnjovka
Jak można się domyślać z samej nazwy Češnjovka, cechą charakterystyczną tej bałkańskiej kiełbasy jest duża zawartość czosnku. To produkt regionalny charakterystyczny dla doliny rzeki Sawa, zwanej Posaviną, która ciągnie się przez wszystkie duże kraje byłej Jugosławii: od Słowenii, przez Chorwację, Bośnię, aż do Serbii, gdzie Sawa w stołecznym Belgradzie łączy się z Dunajem (w Chorwacji np. jest charakterystyczna dla regionu Banovina).
Češnjovką przygotowuje ...
Hladetina
Hladetina to rodzaj mięsa w galarecie jadanego w północno-wschodniej Chorwacji i Serbii (na nizinie panońskiej). Przygotowuje się je ze świńskich racic oraz głowy (także uszu i skóry) z dodatkiem jaj gotowanych na twardo. Hladetina jest aromatyzowana papryką, czosnkiem, octem winnym oraz liśćmi laurowymi.
Kulen / Kulin
Kulen jest częścią regionalnej tradycji Wojewodiny (Serbia) i Sławonii (Chorwacja). To chuda i ostra kiełbasa, robiona bez dodatku pieprzu, zamiast którego aromat nadają jej czosnek i ostra papryka. Papryka daje również charakterystyczny czerwony kolor. Kulen jest najpierw wędzony, a później dojrzewa. Proces ten trwa kilka miesięcy, nawet rok, zależności od typu Kulenu - jest zimowy oraz letni. Tradycyjnie przygotowuje się go podczas jesiennego świniobicia, więc kiełbasa ...
Sremska Kobasica
Sremska Kobasica pochodzi z Serbii, a precyzyjnie rzecz ujmując z okolic Sremu, ale dziś produkuje się ją na terenie całej byłej Jugosławii. Na tę kiełbasę składa się mięso wołowe i wieprzowe, z dodatkiem papryki i pieperzu. Jest dość krótko podwędzana.
Pršut / Pršuta
Pršut o ogólna, serbsko-chorwacka nazwa odnosząca się do dojrzewających szynek produkowanych w krajach byłej Jugosławii. Ich sposób produkcji w znacznej mierze wzorowany jest na włoskich prosciutto – w czasie dominacji Weneckiej, na Bałkany przyjeżdżało wielu włoskich mistrzów masarskich. Najbardziej znane to Dalmatinski Pršut, Istarski Pršut, Njeguška Pršuta, Drniški Pršut, Hercegovački Pršut, Sinjski Pršut. Znane są też szynki Słoweńskie wytwarzane na płasko...
Sremski sir
Sremski sir to serbski niesolony twarożek. Jak wskazuje nazwa ser wywodzi się z okolic miasta Srem. Przed podaniem często przyprawia się go papryką lub pieprzem, a także nadziewa nim marynowane papryczki.
Vurda (Luznicki Krem Sir)
Vurda to ser wywodzący się z serbskiego miast Pirot, położonego nad rzeką Nieszawą. O jego charakterze mówi jego druga nazwa – Luznicki Krem Sir czyli łużnicki ser kremowy. Jada się go w formie świeżego twarożku ewentualnie po czterech tygodniach fermentacji. Vurde zwykle podaje się z papryką, a także jako przystawkę albo dodatek do sałat.
Samborski Sir
To ser podobny do znanej na całych Bałkanach Sirene, ale wytwarzany jedynie w Serbii, w okolicach Nowego Sadu. W przeciwieństwie do Sirene Samborski Sir robi się wyłącznie z mleka owczego.