Sława Fety, oryginalnie robionej z wolego mleka, obiegła cały świat. Nie mniej rozległa jest jego historia – o tego typu specjale wspominał już Homer w Iliadzie, a nieco później Arystofanes w komedii Jeźdźcy. Co więcej sam Hipokrates zachwalał odżywcze właściwości tego sera. Swoją obecną nazwę zawdzięcza długo okupującym wyspę Wenecjanom, którzy nadali ją w XVII wieku. Grecy eksportowany ser przed zapakowaniem w beczki cieli na plastry, co po włosku oznacza fette.
Od 2002 roku, po wielu latach walk z podróbkami Feta uzyskała status europejskiego produktu regionalnego i tylko grecka Feta ma prawo do tej nazwy – wszystkie jej kopie, w których przodowała duńska Arla, musiały wymyśleć nowe nazwy. Orygialna Feta różni się nie tylko miejscem pochodzenia, ale także sposobem produkcji. Nie używa się do niej mleka krowiego, ale przede wszystkim owczego, którego musi być co najmniej 70 proc. ewentualnie uzupełnianego mlekiem kozim.
Przepisy z Fetą i serami pokrewnymi
Grecja
– Bifteki (Kotleciki nadziewane fetą)
– Gigantes Plaki (Fasola zapiekana z pomidorami)
– Horiatiki Salata (Sałatka grecka)
– Htipiti / Kopanisti (Pasta z fety i papryki)
– Kleftiko (Mięso pieczone w saszetkach)
– Prasopita (Omlet z porami)
– Saganaki (Zapiekana Feta)
– Sfougato (Ciasto jajeczne z cukinią i fetą)
– Spanakopita (Zapiekane pierogi ze szpinakiem)
– Tiropites / Tiropitakia (Zapiekane pierogi z serem)
– Xtapodi me Ouzo (Ośmiornica z Ouzo)
Bałkany
– Gibanica (Ciasto nadziewane serem)
– Presnac (Ciasto nadziewane serem)
Turcja
– Gözleme (Placek z nadzieniem)
– Piruhi (Tureckie pierożki z serem)
Liban i Bliski Wschód
– Fatayer (Pierożki bliskowschodnie)
– Ful Medames / Fūl (Gotowany bób)
– Ljit / Ijjeh (Omlet z serem i warzywami)
– Sambusak Bi Jibneh (Pierożki z serem)
Tunezja
– Chakchouka / Shakshouka (Warzywa duszone)
– Ommok Houria (Sałatka z marchwi)
– Slatet Blanquite / T’Barua (Bagietki z warzywami)
