Orkisz to dość archaiczny gatunek pszenicy – jest to jedno z najstarszych zbóż uprawianych w Europie. Przywędrowało z rejonu Morza Czarnego, a bardzo popularne było m.in. w starożytnym Rzymie – to z niego powstawały pierwsze Polenty. Orkisz dobrze radzi sobie na jałowych glebach stąd jego popularność np. w Toskanii – nazywany tu jest Farro, chociaż nazwa ta obejmuje też inne gatunki pszenicy. Toskańczycy przyrządzają z niego swoją słynną zupę Gran Farro. Orkisz dość powszechnie uprawiany jest też po drugiej stronie Adriatyku, na Bałkanach.
Ze względu na wysoką zawartość białka (13 – 17 proc. – w zwykłej pszenicy jest go 11 – 12 proc.) orkisz ceniony jest i uprawiany w wielu Europejskich krajach, a także za oceanem. W Bawarii np. robi się z niego piwo, a w Polsce używa przy produkcji wódki – ochroną regionalną została też objęta Czerkieska mąka orkiszowa. Mimo swoich bezsprzecznych zalet odżywczych, względem zwykłej pszenicy, orkisz pozostaje produktem niszowym, jako że jego produkcja jest nie efektywna, a przez to droga – jest to zborze mało wydajne.