Tarator to wspólne bałkańsko-bliskowschodnie dziedzictwo Imperium Osmańskiego. Pierwotnie było to danie z mielonych orzechów włoskich zakwaszanych octem lub cytryną. Generalnie miało jednak formę pasty czy też dipu. I tylko ta konsystencja pozostała do dziś. Na Bałkanach Tarator jest bowiem zupą jogurtową podobną do Caciku do której wciąż dodaje się orzechów włoskich (chociaż nie zawsze). Znana jest także w Turcji, ale im bardziej na wschód w stronę Lewantu Tarator staje się sosem. W Turcji robi się go jeszcze tradycyjnie z orzechów włoskich, ale coraz częściej zastępuje się go używanymi na Bliskim Wschodzie ziarnami sezamu, a właściwie powstałej z nich pasty Tahini.
Sos Tarator w Turcji często podaje się do ryb i owoców morza (m.in. z kalmarami, stąd też nosi nazwą Kalamari), ale jest też kluczowym składnikiem sałatki fasolowej Antalya Piyazı – w tym przypadku sos wzbogaca się o oliwą, doprawia kminem rzymskim, a niekiedy też zagęszcza zmieloną fasolą . W Lewancie za to podaje się go z Falafelami lub Shawarmą.
Składniki:
– 100 ml Tahini
– sok z 1 cytryny
– łyżka wody
– ząbek czosnku, zmiażdżony
– pół łyżeczki soli
– pół łyżeczki czarnego pieprzu
– pół łyżeczki ostrej, suszonej papryki (opcjonalnie)
– pół łyżeczki mielonego kminu rzymskiego (opcjonalnie)
– 2 – 3 łyżki oliwy (opcjonalnie)
– łyżka siekanej pietruszki
– pół czerwonej cebuli drobno posiekanej
Przygotowanie:
W misce Tahini z wodą, sokiem z cytryny (ew. oliwą) i przyprawami wymieszać, na gładką emulsję. Na koniec dodać cebulę i pietruszkę.