Sztokfisz to nic innego jak suszony dorsz. Ten sposób konserwacji ryb już jakieś X wieków temu był stosowany na skandynawskim wybrzeżu morza północnego. Ryby wiązano parami za ogony i wieszano na świeżym powietrzu na żerdziach – nazwa wywodzi się od duńskiego stokvis co należy tłumaczyć jako ryba na patyku. Przez 2 do 4 miesięcy rybę wysuszał arktyczny wiatr. Tak zakonserwowany dorsz nadawał się do spożycia przez całą zimę – był też zabierany na statki na wyprawy dalekomorskie. Sztokfisza używa się nie tylko na północy Europy – jest tu on podstawą takich dań jak Lutefisk – ale i na południu: we Francji (patrz: Brandade de Morue), Hiszpanii, Portugalii oraz Włoszech – tu znany jest jako Baccalà.
Patrz: Klipfisz