Estragon Rosyjski
Estragon Rosyjski (łac.
Artemisia dracunculoides) przez lata był utożsamiany z
Estragonem Francuskim. Różni się on jednak dość istotnie: ma słabszy aromat, bardziej gorzki smak i jest znacznie prostszy w uprawie. Nie mniej w Europie wschodniej to właśnie jego zwykło się używać. Najczeście do aromatyzowania mięs, octów a także marynat. Niekiedy robiono to bardzo często i regularnie - według litewskich gawęd potrawy przyprawiane Estragonem miały przyspieszać zaręczyny. Na Kaukazie, a także w południowej Rosji, Estragon stosuje się za to do aromatyzowani napoi (m.in. armeński Tarhun) oraz alkoholi.
...
Estragon Meksykański / Yauhtli
Estragon Meksykański nie ma wiele wspólnego z Bylicą Draganek znaną bardziej jako
Estragon. To jej bardzo daleki krewny znany w Polsce bardziej jako kwiat,
Aksamitka Lśniąca (łac.
Tagetes lucida), który ma przy tym bardzo podobne liście. W naszym kraju używany jest jako napar który ma ponoć obniżać gorączkę i ciśnienie krwi, oraz działać przeciwbólowo. W
Meksyku, skąd się wywodzi poza tym, że przez Indian stosowana jako składnik mieszanek halucynogennnych, jest także przyprawą zwaną
Yauhtli. Jak nietrudno się domyśleć aromat i smak ma zbliżony do Estragonu. Jest on jednak znacznie bardziej intensywny, stąd należy go używać dość ostrożnie (dlatego też w przeciwieństwie do Estragonu używa się go również po ususzeniu). Yauhtli używany jest jako substytut
Hoja Santa. Niekiedy trafia też do zielonego sosu
Mole Verde.
...
Estragon (Francuski) / Bylica Draganek / Bylica Głupich
Estragon (łac.
Artemisia dracunculus) zwany kiedyś smoczym zielem dziś ma dużo mniej nobliwą nazwę,
Bylica Głupich. To jednak określenie botaników. W świecie znany jest bardziej jako
Estragon Francuski (rzadziej
Niemiecki) - w odróżnieniu od
Estragonu Rosyjskiego (to inny gatunek bylicy, który przez długi czas nie był jednak rozróżniany).
Bylica Draganek, bo tak brzmi szlachetniejsza wersja nazwy tego zioła (łacińskie
dracunculus oznacza
mały smok, tradycyjnie był bowiem środkiem na ukąszenia węży), używana jest przede wszystkim ze względu na swój aromat. Z tego względu najbardziej cenią ją
Francuzi. Estragon dodają zazwyczaj do sosów (przede wszystkim maślanych, takich jak
Sos Berneński,
Sauce Colbert, a także
Beurre Blanc) pod sam koniec duszenia. Z jednej strony powoduje to, że listki nie zamieniają się w nieestetyczne czarne wiórki, ale przede wszystkim nie ulatuje charakterystyczny aromat (z tego względu raczej nie używa się suszonego Estragonu).
Estragonu bardzo dobrze nadaje się także do aromatyzowania sałatek i dań surowych, ale przede wszystkim przypraw, m.in.
Oliwy,
Musztardy i
Octu. To także polska tradycja. Dawne i zapomniane przysłowie mówi: "Bądź pełen nadziei, że lepszy zeń ocet niż siedmiu złodziei". W starej Polsce tradycyjnie służył też do peklowania mięs, w szczególności dziczyzny - Estragon pobudza wytwarzanie soków żołądkowych. Odnaleźć można go także w kuchni pogranicza
Słoweńsko-
Chorwackiego - doprawia się nim
Štruklji ciasto nadziewane serem.
...
