Marchew

Marchew którą znamy to tzw. siewna (łac. Sativus) odmiana dzikiej marchwi (łac. Daucus carota). W Europie pierwotnie uprawiana była jednak nie dla korzeni – które były gorzkie i zdrewniałe – ale aromatycznych liści oraz nasion. Jak wykazują archeolodzy tak miało się to odbywać już 2 – 3 tys. w p.n.e. na terenie południowych Niemiec oraz Szwajcarii. Marchew o jadalnym korzeniu to z kolei roślina wywodząca się z Persji i środkowego wschodu. Do Europy trafiła w ósmym wieku za pośrednictwem Maurów, którzy przywieźli ją do Hiszpanii. Ówczesna marchew wcale nie była jednak pomarańczowa – pierwsze wzmianki mówią o kolorze żółtym oraz czerwonym. W erze nowożytnej rozpowszechnienio została też odmiana fioletowa i purpurowa. Dzisiejsza pomarańczowa marchew to dzieło holenderskich botaników. W XVII wieku dokonywano wielu krzyżówek aby uczynić ją smaczniejszą: bardziej słodką z mniej łykowatym korzeniem. Dla uczczenia dynastii Orańskiej-Nassau, która wówczas dzierżyła tytuł Stadhoudera Republiki Zjednoczonych Prowincji, Holendrzy w ramach krzyżówek wyhodowali marchew pomarańczową, w barwach rodu panującego. Szybko ten właśnie słodki i chrupki kultywar zapanował w całej Europie, aby później opanować cały świat. ...