przepis 424 w tej kategorii

Quiche Lorraine

W Quiche Lorraine zawiera się wszystko czym słynie Lotaryngia: wędzony boczek, śmietana oraz jajka. Jest to prosty i pożywny przepis tutejszej klasy pracującej - m.in. na szychtę zwykli zabierać go ze sobą miejscowi górnicy. Sera którym dziś posypuję się Quiche nie wchodzi w skład pierwotnego przepisu opracowanego przez pewnego piekarza z Nancy. To efekt zdobycia popularności w całej Francji, gdzie zapiekanie tart pod serem jest dość powszechne. ...

Kaeng Khiao Wan (Zielone curry)

Bardzo popularną już na całym świecie ostrą zielona pastę curry Nam Phrik Kaeng Khiao Wan w Tajlandii zazwyczaj łączy się z cięższym mięsem takim jak wołowina lub wieprzowina – na zachodzie najbardziej znane jest połączenie z kurczakiem Kaeng Khiao Wan Gai (na filmie poniżej). Niemniej Tajowie nie stronią także od serwowania jej z owocami morza takimi jak właśnie krewetki - tak powstaje Kaeng Khiao Wan Gung. W tym przypadku ostrość pasty równoważy użycie dużej ilości mleka kokosowego. Jest to popularne curry (taj. Kaeng) z tzw. street food, dlatego też jego przygotowanie powinno zająć krótką chwilę. ...

Falafel (Kotleciki z cieciorki i/lub bobu)

W Europejskim postrzeganiu Falafela funkcjonuje sporo nieścisłości. Przede wszystkim do ich przygotowanie niekoniecznie używa się ciecierzycy, poza tym miejscem jego pochodzenia nie jest bliski wschód, a ich twórcami nie są ani Arabowie, ani Żydzi, ale chrześcijanie. Najprawdopodobniej byli nimi egipscy Koptowie, którzy w czasie postu przygotowywali rodzaj krokiecików z bobu. Koptowie zamieszkujący Aleksandrię wyeksportowali swój przepis na wybrzeże lewantyńskie (do Syrii, Libanu i Palestyny). Tutaj do bardziej popularnego w Egipcie bobu zaczęto dodawać powszechną na bliskim wschodzie ciecierzyce. Gdy Falafel zadomowił się wśród street foodu, tania cieciorka zaczęła już królować niepodzielnie. Poniższym przepisie nawiązuje do oryginału i łączy obie rośliny strączkowe. Zamiast mieszanki można jednak użyć tylko jednego rodzaju ziarna - rzecz jasna odpowiednio zwiększając jego ilość. Receptura przewiduje też dodanie sody dla zwiększenia puszystości kotlecików, ale można z niej zrezygnować. ...

Tom Yum (Zupa ostro-kwaśna)

Na zachodzie nie ma chyba bardziej znanej tajskiej zupy niż ostro-kwaśna Tom Yum. To wyjątkowo prosta potrawa, a jej smak tworzą z jednej strony ostra chili, a z drugiej kwaśna limonka kaffir oraz trawa cytrynowa, wszystko wzmocnione ostro-kwaśnym galangalem. Samą nazwę należy tłumaczyć jako gotowana sałatka, wykorzystuje się w niej bowiem te same składniki co w klasycznych tajskich sałatkach. Tom Yum bardzo popularna jest też w Laosie, gdzie serwowano ją na królewskim dworze, a obecnie robi karierę w całej Azji Południowo-wschodniej. Wersja laotańska od tajskiej różni się przede wszystkim tym że do zupy dodaje się ryż. Inny sporny składnik to mleko kokosowe. Do Tom Yum tradycyjnie się go nie dodaje, jest za to składnikiem podobnej do nie zupy Tom Kha. Niemniej wraz z popularyzacją przepis ten zaczął się istotnie modernizować, więc obecnie również w jej przypadku dodaje się mleka – taka zupa nazywa się często Tom Yum Nam Khon. Tom Yum gotuje się z różnymi wkładkami mięsnymi. W zależności od tego którą się używa można otrzymać najpopularniejszą na zachodzie Tom Yum Gung czyli zupę z krewetkami (przepis poniżej), Tom Yum Gai (z kurczakiem), Tom Yum Pla lub Tom Yum Hua Pla (zupa z rybim mięsem lub rybimi głowami), Tom Yum Mu Pa (z wieprzowiną). ...

Choucroute a l’Ancienne (Kapusta z wieprzowiną)

Mówi się że Choucroute czyli kapusta kiszona i gorące danie z niej przygotowywane to znak rozpoznawczy alzackiej kuchni. Nie ma się więc co dziwić, że tutaj każdy dom ma własny przepis. Niezmiennie pozostaje to, że podobnie w przypadku polskiego bigosu do jej przygotowania poza samą kapustą używa się przede wszystkich różnego rodzaju mięs wieprzowych. Poniżej przepis tradycyjny. ...

Pot au Feu (Wywar z mięsem)

Pot au Feu to jeden z najbardziej podstawowych dań kuchni francuskiej. Garnek na ogniu, bo tak wprost tłumaczy się jego nazwę to po prostu długo gotowany bulion wołowy. Sam bulion serwuje się z dodatkiem ziemniaków lub makaronu, a mięso i warzywa można podać oddzielnie. Dań tego typu sporo można znaleźć w całej Europie, poczynając od polskiego rosołu. Celebra z jaką powstaje Pot au Feu bardziej przywodzi jednak na myśl tak mocno zakorzenione kulturowo dania jak austriacki Taffelspitz (także tutaj mile widziane jest używanie kostek ze szpikiem i podobny jest sposób podania) czy też włoskie Bollito Misto. Co więcej swój klasyczny obiad rodzinny Francuzi pozostawili nawet w indochińskich koloniach. Dziś wraca w postaci popularnego, wietnamskiego bulionu Pho. Pot au Feu rzecz jasna nie musi być dostojnym niedzielnym daniem. Czasem po prostu gotuje się je tylko dla pozyskania wywaru, który później można użyć jako bazę innych zup lub sosów (chociaż typowym francuskim czystym bulionem jest Consomme). Na bazie wywaru można nawet robić galaretę. Dlatego do przygotowania Pot au Feu konieczny jest dodatek kości oddających sporą ilość żelatyny. ...

Baba Ghanoush / Moutabbal (Puree z bakłażana)

Baba Ghanoush czyli swego rodzaju puree z pieczonego bakłażana, to jedno z najpopularnieszych przystawek (meze) serwowanych w Libanie - inna nazwa to Moutabbal, który niekiedy przyprawiany jest na ostro. Popularność zdobył zresztą w całym regionie – w Egipcie serwuje się go jako przystawkę, a w Turcji znany jest jako Patlıcan Salatası czyli sałatka z bakłażana. Szeroki obszar występowania Baba Ghanoush powoduje, że nie ma jednej ścisłej receptury na to danie. Nie wszędzie dodaje się Tahiny (np. w Izraelu często zastępuje się ją majonezem), a niekiedy jogurt aby uczynić je bardziej delikatnym. Także pietruszka nie jest obowiązkowa i często zastępuje się ją kolendrą. Podobnymi przystawkami są także grecka Melitzanosalata, pendżabski Baingan Bartha oraz grecko-turecki Köpoğlu/Kyopoolu. ...

Laksa (Zupa z mlekiem kokosowym i krewetkami)

Tak jak Tajowie mają swoje Kaeng (miejscowe curry), to jednym z najbardziej znanych malajskich dań jest Laksa. To również rodzaj curry, tyle że w formie zupy z dodatkiem makaronu ryżowego typu vermicelli i różnego rodzaju wkładek mięsno-rybnych. Jest ona elementem kuchni Nonya, czyli fuzji tradycji kulinarnych chińskich imigrantów z malajskimi składnikami – źródłosłów słowa laksa nie jest jednak wyjaśniony (wskazuje się zarówno na pochodzenie Hinduskie, Chińskie jak i Malajskie). Laksa występuje w dwóch podstawowych wariantach. Najczęściej spotyka się ją jako ostrą zupę kokosową zwaną też Curry Laksa albo po prostu Curry Mee czyli curry z makaronem zwanym właśnie Mee - ten termin obowiązuje raczej w prowincji Penang. Występuje ona zresztą w kilku wariantach znanych jako Laksa Lemak, Laksam czy Katong Laksa. Drugi podstawowy typ Laksy to kwaśna Asam Laksa z pastą tamarydnowca, również występująca w kilku wariantach. Mniej popularne są Johor Laksa, Sarawak Laksa, Kalentan Laksa, Bogor Laksa i Batewi Laksa. Poniżej przepis na klasyczną Curry Laksa z krewetkami. ...