Pâte Feuilletée / Ciasto Francuskie
Specyficzna struktura
Ciasta Francuskiego to efekt zagniatania z dodatkiem tłuszczu (zazwyczaj
masła), a później wielokrotnego składania i wałkowania. Dzięki temu po wypieczeniu ciasto się rozwarstwia i zyskuje lekką strukturę.
Jego geneza nie jest do końca znana, przypuszczalnie wywodzi się od
tureckiego filo. W Europie pojawiło się w średniowieczu, a przepis po raz pierwszy spisali
francuski kucharze używając określenia
Pâte Feuilletée czyli ciasto ptysiowe. W Polsce ciasto ptysiowe to jednak rodzaj ciasta parzonego, więc przyjęła się nazwa ciasto francuskie.
...
Ketchup
Ketchup pierwotnie nie miał nic wspólnego z
pomidorami. Powstał w XVII w Chinach, kiedy o pomidorach tu nawet nie słyszano. Pierwotnie był rodzajem marynaty do ryb, a jego pierwsza nazwa to
Kôe-Chiap czy też
Kê-Chiap. Z Chin powędrował do Azji południowo-wschodniej i tu stał się wręcz uosobieniem sosów - w
Indonezji zwanych
Kecap/Ketjap. W tym rejonie (najprawdopodobniej w
Singapurze) został zauważony przez
Brytyjczyków, którzy przepis na sos zabrali najpierw do
Anglii, a później do kolonii amerykańskich. Wówczas też określili własną nazwę
Ketchup, ew.
Catchup.
Anglicy a także Amerykanie pierwsze własne sosy robili na bazie grzybów. Tak było do połowy XIX wieku, chociaż jeszcze XX wieczna definicja sosu obejmowała te składniki. Wówczas pierwsi domowi kucharze w USA zaczęli eksperymentować z pomidorami. Tradycję robienia go w tej wersji utrwalił jednak dopiero Henry John Heinz. To on w końcówce XIX wieku zdobył konsumentów sprzedając ketchup w przezroczystej butelce.
...
Chermoula (Pasta ziołowa)
Chermoula (czyt.
szermula) to używana w krajach Maghrebu pasta towarzysząca zwykle potrawom z ryb oraz owoców morza. Jej składniki są bardzo zróżnicowane bazą są jednak zioła takie jak liście
kolendry,
czosnek sok
cytrynowy,
oliwa,
kmin oraz
sól.
W
Maroko poza podstawowym kanonem składników istotnymi dodatkami jest m.in.
pietruszka oraz
chili. Podaje się ją do ryb w każdej postaci, nawet duszonych w
Tajine, a czasami także do
kurczaka. W
Algierii dominujący jest kmin, rzadziej
kminek, a serwuje się ją także do sałatek. W
Tunezji znana jest m.in. chremoula z miasta
Safakis, do którego używa się
rodzynek oraz
cebuli.
...
Zitounia (Gulasz cielęcy z oliwkami)
Zitoun to używana w
Tunezji nazwa
oliwek. Od nich też wzięło nazwę jedno z najbardziej znanych tutejszych gulaszy
Zitounia. Dusi się różnego rodzaju mięsa, ale każdemu aromat nadają właśnie oliwki. Lepiej używać przy tym zielonych, bo dojrzałe czarne mają dość intensywny aromat, który może zdominować sos.
Poniżej przepis na Zitounię z
cielęciną....
Gloucester Cheese and Ale (Zapiekanka z serem)
Jak sama nazwa wskazuje ta zapiekanka z serem oraz piwem wywodzi się z
angielskiego Gloucester. Mieszankę serowo-alkoholową zazwyczaj podawało się w tutejszych gospodach jako zakąska do piwa.
Gloucester Cheese and Ale serwowana była też na koniec wieczornego posiłku po zjedzeniu mięs. Trudny do zdobycia ser
Gloucester można zastąpić bardziej popularnym
Cheddarem. Zapiekance powinien towarzyszyć
Brown Ale do popicia.
...
Machaca (Mięso w pomidorowym sosie chili)
Machaca to
meksykańskie suszone mięso - odpowiednik amerykańskiego
Jerk. Stary sposób na jego konserwowanie, stosowany w Ameryce przez całe stulecia (zanim wynaleziono lodówkę). Najpierw
wołowinę lub
wieprzowinę peklowało się, później gotowało, rwało na kawałki, a na końcu wkładało do siatki w której suszyło się. Aby przygotować Machacę jako posiłek mięso podduszało się z dodatkiem wody i podawało jako gorące danie (trochę tak jak w Europie tradycją pozostało używanie
sztokfisza, czyli suszonego
dorsza).
Tak jak Jerk w USA stał się już tylko rodzajem przekąski w Meksyku Machaca wciąż używa się w kuchni. Zwykle serwuje się je zawinięte w
kukurydziane placki, takie jak
flautas,
tacos, czy
burritos. Czasem do mięsa dodaje się także jajka - to
Machaca con Huevo klasyczne danie śniadaniowe górników z
Chihuahua (przepis na filmie poniżej).
Obecnie bardzo często pomija się proces suszenia i Machacę przygotowuje się ze świeżego, łatwo dostępnego mięsa. Poniżej bardzo prosty i klasyczny przepis.
...
Chilorio (Wieprzowina duszona na ostro)
Meksykański stan
Sinaloa to jeden z najważniejszych okręgów hodowlanych Meksyku. Nic dziwnego, że flagowym daniem rejonu jest
Chilorio czyli
wieprzowina duszona w ostrym sosie
chili. Nieoficjalną stolicą tej potrawy jest
Culiacan. Tutaj gotowe danie do odgrzania w domu można kupić na targowiskach (jako danie gotowe sprzedaję się także w sklepach). Tak przygotowane mięso doskonale nadaje się do nadziewania
placków takich jak
Burrito czy
Enchilada.
W dzisiejszej kuchni meksykańskiej Chilorio przygotowuje się także z
wołowiny i mięsa drobiowego.
Do przygotowania dania używa się
octu winnego co upodabnia je do potraw typu
Adobo.
...
Brochetas (Szaszłyki)
Meksykańskie Brochetas to nic innego jak tutejsza odmiana szaszłyków. Nazwa ta wywodząca się od
szpatułki na która nadziewa się składniki, używana jest także w Hiszpanii. W Meksyku najczęściej grilluje się
wołowinę (
Brocheta de Res) oraz
kurczaka (
Brocheta de Polo). Można spotkać jednak także
Brocheta de Albandigas z mielonego mięsa - takiego jak używa się w klopsikach
Albondigas - a nawet owocowa
Brocheta de Fruta. Na wybrzeżu często sięga się także po owoce morza. Sposób przygotowania meksykańskich szaszłyków nie odbiega od tego znanego w Europie.
...
Guacamole (Pasta z awokado)
Z żadnym innym przepisem owoce
awokado nie kojarzą się tak bardzo jak z
Guacamole. To jedna z najsłynniejszych
meksykańskich sals, serwowana dość swobodnie do większości dań, a także po prostu do
nachos. Jej historia sięga XVI wieku, jeszcze czasów azteckich. W używanych przez nich języku Nahuatl
āhuacamolli znaczy tyle co sos z
awokado. Tradycyjnie przygotowywało się w moździerzu
Molcajete, dziś robi się to w blenderze, albo dużo prościej przy pomocy noża i widelca - samo awokado ma bardzo kremową konsystencję
Podobnym sosem jest
Guasacaca produkowany w Wenezueli.
...
