Rasa Wielka Biała Polska powstała na przełomie XIX i XX w. jako rezultat krzyżowania świń miejscowych z rasami: wielką i średnią białą angielską oraz niemiecką szlachetną. Za rasę uznano ją w 1956 roku. Są to świnie mocne, duże i szybko rosnące. Mają charakterystyczne sterczące uszy odróżniające je od Polskiej Białej Zwisłouchej. Różni je też konstrukcja psychiczna, która w przypadku Wielkiej Białej pozwala na prowadzenie chowu przemysłowego.
