Choć angielski w nazwie, Sos Cumberland pochodzi z Niemiec. Na wyspy w XIX wieku przywiózł go z Hanoweru ostatni król tego miasta-państwa Jerzy V, kuzyn królowej Wiktorii, który był jednocześnie dziedzicem tytułu Księcia Cumberland i Teviotdale – stąd wzięła się nazwa. Niektórzy pochodzenie nazwy przypisują też Wilhelmowi Augustowi Hanowerskiemu, młodszemu synowi króla Jerzego II, który także nosił tytuł księcia Cumberland – wsławił się stłumieniem powstania Jakobitów w Cumbrii – a w czasie wojny siedmioletniej w 1757 roku bronił Hanoweru.
Jakkolwiek historia by nie wyglądał do dziś sos pozostaje specjalnością przede wszystkim Cumbrii, gdzie serwuje się go do mięs przede wszystkim czerwonych. O popularyzację w Europie zadbał za to francuski kucharz Auguste Escoffier.
Sos Cumberland ma także alternatywną nazwę – Oxford Sauce.
Poniżej przepis na dużą porcję sosu. Składniki można jednak proporcjonalnie zmniejszyć.
Składniki:
– 2,5 szklanki Porto
– słoik dżemu z czerwonej porzeczki
– 3 łyżki cukru brązowego
– 2 łyżki utartej skórki z pomarańczy
– 2/3 szklanki świeżo wyciśniętego soku z pomarańczy
– 1,5 łyżki utartego korzenia imbiru
– 2 łyżki musztardy
– ćwierć łyżeczki soli
– ćwierć łyżeczki mielonej ostrej papryki
– 2,5 łyżki mąki kukurydzianej
Przygotowanie:
- 2 szklanki porto oraz wszystkie pozostałe składniki (poza mąką kukurydzianą) wymieszać w rondlu i zagotować.
- Całość na wolnym ogniu dusić około 20 minut.
- W reszcie wina rozprowadzić mąkę. Wymieszać na gładko i dodać do rondla.
- Całość gotować jeszcze minutę.
