Brandy zwane w Polsce Winiakiem pochodzi od holenderskiego Brandewijn czyli palone wino (od słowa gebrande). Określenie rozpowszechniło się wraz z alembikami, miedzianą aparaturą do destylacji ciągłej alkoholu, które w XVII wieku po Europie wozili właśnie Holendrzy.
Najczęściej z brandy kojarzą się alkohole przygotowane na bazie wina gronowego i dojżewające w dębowych beczkach, takie jak chociażby francuskie Cognac, Armagnac i Marc (ew. hiszpańskie Brandy de Jerez). Popularne są także nie posiadające apelacji tzw. French Brandy takie jak np. St-Remy czy mocno eksploatowany Napoleon, hiszpańskie brandy produkowane przede wszystkim przez Osborne i Torres, czy austriacki Stock. W krajach niemieckojęzycznych używa się nazwy Weinbrand.
Brandy nie musi być jednak ani starzone – tak jak w przypadku większości włoskich Grapp, greckiego Raki, a także samego Marc – ani nawet być robiona na bazie wina gronowego. Do brandy zalicza się m.in. jabłkowy Calvados z Normandii czy też owocowe, bałkańskie Rakije.
