Wielu smakoszy jest przekonanych, że to właśnie rzymski ser jest prawdziwym pierwotnym Pecorino, przygotowywanym już w starożytności. Wiąże się to oczywiście przede wszystkim ze scentralizowanym wokół Rzymu obszarem jego pochodzenia, który został zresztą objęty ochroną regionalną DOP – poza prowincją Rzym obejmuje ona miasteczka środkowego Lacjum takie jak Rieti, Viterbo, Latina, Grosseto, Cagliari, Nuoro, Oristano i Sassari. Nie mniej od kilkudziesięciu lat największą ilość Pecorino Romano produkuje się na Sardynii, gdzie zresztą istnieje konkurencyjny Pecorino Sardo (ogromna karierę zrobił zresztą w USA). Ser ten formowany jest w duże kręgi (22 – 33 kg) i dojrzewa co najmniej 8 miesięcy. W środkowych Włoszech używa się go do ścierania zamiast Parmezanu czy Grana Padano. Jest od nich ostrzejszy w smaku.
