Przez swoją galaretowato-chrząstkowatą konsystencję płucka nie mają wielkiej rzeczy admiratorów. Nie mniej doceniane są przez niektóre kuchnie i ich kucharzy. W Bawari robi się z nich np. gulasz, a Wiedniu są elementem ragout nazywanego Beuschel. W Polsce Płucka cielęce czy też w wieprzowe gotuje się i podaje w kwaśnym sosie śmietanowym, lub dodaje jako farsz do pierogów. Szwedzi za to szykują z nich rodzaj kiszki, nazywanej Lungmos, czyli mielone płucka. Konsystencja płucek na pewno nie budzi zastrzeżeń na dalekim wschodzie – używają ich Chińczycy, a w Indonezji i Malezji z płucek wołowych robi się przystawkę zwaną Paru Goreng.
