Tequila jest najbardziej znaną odmianą Mezcalu, meksykańskiej wódki z Agawy. W jej przypadku używa się wyłącznie soku i to z jednej odmiany rośliny: Agawy Niebieskiej (łac. Agave tequilana). Produkcja tequili zaczęła się w XVI wieku w północno-zachodniej części obecnego stanu Jalisco, gdzie wokół miejscowości Tequila były największe skupiska uprawy Agawy Niebieskiej. Wcześniej przefermentowany sok pijali już Aztekowie. Hiszpani zaczęli go destylować z oszczędności i trudnego dostępu do rodzimego brandy. Długi czas był to trunek lokalny – pierwszym eksporterem do USA był Don Cenobio Sauza, który produkował alkohol pod własnym nazwiskiem (marka słynna do dziś).
Wyróżnia się pięć głównych typów Tequilli:
– Blanco (biała) lub Plata (srebrna) to czysta tequila rozlewana tuż po destylacji, ew. krótkim (2 mies.) leżakowaniu.
– Joven (młoda) lub Oro (złota) to także trunek nie starzony ale doprawiany karmelem, ekstraktem dębowym, czy też syropem cukrowym. Stąd złocisty kolor (ew. może być to mieszanka tequili białe i stażonej).
– Reposado (leżakująca) to tequila która leżakuje w dębowych beczkach od 2 do 12 miesięcy.
– Anejo (stażona) to tequila która leżakuje w dębowych beczkach od 1 do 3 lat.
– Extra Anejo to tequila wprowadzona na rynek w 2006 roku – staży się ją dłużej niż 3 lata.
Tequila produkowana z czystego soku z Agawy Niebieskiej nosi zwykle oznaczenie 100% Agave. Istnieje też tzw. mixtio gdzie sok stanowi 51 proc. zacieru i uzupełniany jest cukrem.
W Meksyku Tequilę pije się saute – wariant z solą i limonką popularny jest na rynkach eksportowych – niekiedy w towarzystwie Sangrity czyli połączenia soków cytrusowych (ew. pomidorowego) doprawianych chili.