Anyżek czyli polski Biedrzeniec Anyż (łac. Pimpinella anisum) prawdopodobnie wywodzi się z Persji. Jego nazwa pochodzi jednak od greckiego anision co znaczy powodować wyrzut – starożytni stosowali go jako panaceum na wzdęcia. Jadano go także jako afrodyzjak i dla odświeżenia oddechu. Arabowi do dziś spożywają go aby uśmierzyć pragnienie, a w połączeniu z Lukrecją ma oczyszczać płuca i pozwalać pozbyć się zadyszki.
Anyżek uprawia się przede wszystkim ze względu na wyjątkowo aromatyczne nasiona (wszystko za sprawą zawartego w nich Anetolu, który w dużych dawkach nieco otępia). Powszechny na całym świecie przede wszystkim w przemyśle cukierniczym (pierniki, drażetki – m.in. drażetki anyżowe Flavigny), ale także jako dodatek do napojów (meksykańskie Champurrado oraz Atole), a przede wszystkim jako baza do nalewek i likierów takich jak słynny Arak czy też Ouzo. Swoją wersję anyżówki ma wiele europejskich krajów i nie tylko.
„Anyżkowatość” nie jest jednak wyłączną specjalnością Biedrzeńca – podobny aromat ma też Fenkuł oraz Anyż Gwiazdkowy.
