Recepta tego likieru trafiła do zakonu Kartuzów z Chartreuse trafił w 1605 – przekazał im go marszałek d’Estrees. Bracia zakonni mieszkający w Delfinacie wytwarzania podjęli się jednak dopiero ponad sto, lat później w 1735 roku. A jednak od tego czasu (z dwoma przerwami – jedną na czas Wielkiej Rewolucji, a drugą w czasie wygnania z Francji na początku XX wieku) produkują go do dziś. I jest to jedyny pozostały we Francji likier, wytwarzany przez braci zakonnych. Jego receptura jest pilnie strzeżona – dostęp do niej ma tylko trzech wtajemniczonych braci. Do likieru używa się 130 składników. Zioła bracia zbierają sami i sami suszą. Później zmielone składniki trafiają do należącej do klasztoru gorzelni. Tam zioła są macerowane w alkoholu, a później destylowane. Aby powstał likier alkohol słodzi się miodem, a później dojrzewa osiem lat w klasztornych piwnicach.
