Pochodzenie Kapusty Włoskiej nie jest jasne. Jej botaniczna nazwa – Brassica oleracea var. Sabauda – wskazuje co prawda na włoski Piemont. Z Włoch miała też przybyć do Polski (ale raczej nie z królową Boną, bo w XVII wieku), skąd się wzięła nazwa. Nie mniej Niemcy przekonują, że jest to dzieło ich własnych botaników, którzy kapustę włoską stworzyli na bazie kapusty głowiastej w połowie XVI wieku. Jej podstawowy wyróżnik to bardziej wyrazisty smak oraz szczególna odporność na mrozy, przez co można było ją zbierać z pól znacznie później i przy gorszej pogodzie – w Anglii uprawiana jest zbierany jeszcze w styczniu kultywar kapusty włoskiej o nazwie January King Cabbage.
Ma ona też bardziej elastyczne liście. Przez to jest mniej chrupka – gorzej nadaje się do sałatek oraz kiszenia – ale za to dużo lepiej sprawdza się przy zawijaniu, np. Gołąbków.
Przepisy z kapustą włoską
Włochy
– Minestrone di Fagioli, Cavolo e Patate (Minestrone z fasolą, kapustą i ziemniakami)
– Paniscia (Panissa) di Novara (Ryż z mięsem i warzywami)
Francja
– Choux Farcis (Gołąbki)
– Garbure (Zupa mięsno-warzywna)
– La Potee Lorraine (Garnek lotaryński)
– Poule au Pot (Kurczak z garnka)
Turcja
– Sarma (Gołąbki z jagnięciną)
– Sebzeli Kuzu Kapama (Jagnięcina duszona z warzywami)
