Szafran Łąkowy a właściwie Krokosz Barwierski (łac. Carthamus tinctorius) botanicznie nie ma nic wspólnego z Szafranem. Łączy je jedynie zastosowanie – obie rośliny od wieków służyły jako naturalny barwnik. Stosowali go już Egipcjanie. Pod nazwą Bastarda Szafraniego trafił do sztuki kulinarnej. Stał się substytutem szafranu mimo że jego właściwości zabarwiania potraw są znacznie słabsze – popularny jest m.in. w Turcji znany pod nazwa Aspir. W jego przypadku barwnikiem nie są jednak pręciki (znamiona) ale całe płatki kwiatów. Stąd jest przyprawą znacznie tańszą, chociaż siłą rzeczy używaną w większej ilości. Krokosz nie ma też aromatu charakterystycznego dla szafranu.
