Brukiew (łac. Brassica napus L. var. napobrassica) to krzyżówka rzepy i kapusty. Kto tego dokonał nie jest do końca jasne – prawdopodobnie Skandynawowie (nazywana jest też Szwedzką Rzepą) – ale jako pierwszy w 1620 roku wspomniał o niej szwajcarski botanik Gaspard Bauhin. W ciągu kolejnego wieku rozprzestrzeniła się po całej Europie. Nie mniej najbardziej popularna była na północy, gdzie przed pojawieniem się ziemniaków stanowiło jedno z głównych warzyw. Do dziś Szwedzi i Norwegowie dodają brukiew do puree z ziemniaków – tak powstaje szwedzkie Rotmos oraz norweskie Kalrabistappe, a Finowie robią z nich bożonarodzeniową zapiekankę Lanttulaatikko i dodają do zupy Rössypottu. Do swojej złotej zupy warzywnej używają je także Anglicy.
Brukiew podobnie jak rzepa w krajach anglosaskich była tworzywem z którego robiło się latarnie na Helloween, czyli tzw. Jack-o’-lantern. Do czasu, aż zastąpiła ją znacznie większa dynia.
