Obok Cheddara to drugi najbardziej znany ser angielski, który w świecie zrobił nawet większą karierę. Produkuje się go w położonym w środku kraju hrabstwie Leicestershire, a także w Nothingamsire oraz Derbyshire. Swoją historię zaczął w XVII wieku w okolicach miasteczka Stilton. Pracująca na tutejszej farmie w Melton Mowbray gospodyni parała się bowiem wytwarzaniem doskonałego, kremowego sera. Produkt był na tyle dobrej jakości, że zaczął sprzedawać go Cooper Thornhill, szwagier domowej producentki, który w Stilton prowadził gospodę „pod Dzwonem”. Jako, że miasteczko leżało na szlaku Londyn-York-Edynburg i było miejscem postoju dyliżansów, sława nowego sera szybka rozniosła się po całej wyspie.
Francuzi mają jednak odmienną wersję genealogii brytyjskiego specjału. Dla nich Stilton to nic innego jak brytyjska wersja ich własnego Fourme d’Ambert. Charakterystyczną cechą obu serów jest wysoki cylindryczny kształt. Zresztą Stilton zawiera te same kultury bakterii co najlepsze francuskie sery z przerostem niebieskiej pleśni, takie jak Roquefort. Dotyczy to bardziej znanego Blue Stilton. Drugi ser z tej samej rodziny, White Stilton jest łagodniejszy i mniej kremowy. Ochroną regionalną został objęty w 1996 roku.
W konsumpcji Stiltonowi najczęściej towarzyszy Porto.
Zobacz również: Stichelton.
