Burrito / Burritos (Zawijane placki z nadzieniem)

Nieoficjalną meksykańską stolicą Burrito jest Ciudad Juárez w stanie Chihuahua. Miejska legenda głosi, że nadziewane, zwijane placki właśnie tu, w czasie rewolucji 1910-1921 zaczął sprzedawać Juan Méndez. Swoją garkuchnię woził na grzbiecie osiołka czyli po hiszpańsku burrito. I tak już pozostało. Jest to możliwa historia samej nazwy, ale z pewnością nie całej koncepcji jedzenia - zwyczaj zawijania jedzenia w tortille mieli już Indianie szczególnie ci z plemienia Pueblo. Zresztą jest konkurencyjna historia, mówiąca o sprzedawcy placków, którego klientelą byłe biedni chłopcy z pobliskiej szkoły. Towarzystwo było rozbrykane, więc on sam ochrzczcił mianem osiołków. I tak przeszło na jedzenie. Tyle opowieści. Definicja jest taka, że Buritto to jeden z najprostszych prostszych nadziewanych placków. W jego przypadku jest to zwykła podgrzana tortilla, dziś najczęściej ta pszenna, w którą zawinięto farsz - różni się więc nie tylko od sztywnego kukurydzianego Tacos, ale przede wszystkim od zalewanej sosem Enchilady oraz smażonej w oleju Chimichangi. W rzeczywistości Burrito najbliżej na do Fajita. Tam jednak kluczową sprawą jest cięte w paski mięso, tutaj farsz jest raczej dowolny. Zwykle chodzi jednak aby był jak najdrobniejszy. Wówczas dużo łatwiej gryzie się cały placek. Z mięs często używa się więc Picadillo, Barbacoa lub Carnitas. Dodaj się jednak także ryby oraz mieszanki warzywne. Poniżej przepis na nadzienie z kurczaka i ryżu, które daje gwarancję, że sos nie będzie kapał z placka, a to bardzo ważna sprawa. ...