Kokos
Kokos najbardziej kojarzy się z egzotyką Wysp Karaibskich, nie mniej najprawdopodobniej wywodzi się z Dalekiego Wschodu (chociaż niektórzy wskazują dwie równoległe ścieżki rozwoju – w Azji i Ameryce) i tutaj ma najszersze zastosowanie. Nazwę Kokos nadali Portugalczycy:
coco oznacza
ludzką głowę – chodzi o okrągły kształt owocu i trzy wgłębiania nawiązujące do oczu i ust. Niemniej wywodząca się z Sanskrytu hinduska nazwa
Kalpa Vrikshaznaczy znaczy tyle co:
drzewo zaspokajające wszystkie potrzeby; a
malajskie Pokok Seribu Guna należy tłumaczyć jako:
drzewo tysiąca zastosowań. I to właśnie stanowi istotę
Palmy Kokosowej.
Jest to chyba najbardziej wszechstronna roślina na świecie. Poczynając od jej liści, włókien i drewna mających zastosowania w rzemiośle i budownictwie (korzenie używa się w tradycyjnej medycynie). Jadalne jest za to tzw.
Serce Palmy, młode liście, a z nektaru kwiatów robi się
Cukier Palmowy oraz alkohol –
Wino Palmowe i
bimber. Najważniejsza część to jednak sam orzech. Znajdująca się w nim woda to orzeźwiający napój, ale także surowiec do produkcji
Octu Kokosowego. Biały miąższ je się na surowo, przerabia na
Mleko i
Śmietankę Kokosową oraz suszy. Tak powstaje
Kopra, którą nie tylko trze się na wiórki, dodawane m.in. do sałatek, takich jak
indonezyjski Karedok - po ich usmażeniu powstaje tzw.
Kerisik oraz
Serundeng. Z kopry tłoczy się
Olej Kokosowy. I to jeszcze nie wszystko, bo wytłoki kopry to doskonała pasza, a same skorupy to tradycyjny materiał opałowy.
W Indonezji i Malezji miąższ kokosa wykorzystuje się także do m.in. placków ryżowo-kokosowych
Serabi, ciastek ryżowych
Putu Piring oraz jako dodatek do ryżu
Nasi Dagang.
...