Pieczona świnia czyli Porchetta najprawdopodobniej wywodzi się z Lacjum, z leżącego koło Rzymu miasteczka Ariccia, choć umbryjczycy są przekonani, że jej ojczyzną jest Norcia, a ostatnie wykopaliska archeologiczne do gry o patent na porchettę włączyły także leżące w Abruzji miasteczko Campli. Nic więc dziwnego, że znana jest na całym półwyspie apenińskim i produkowana w całych Włoszech środkowych. Jednak tylko oryginalna Porchetta di Ariccia objęta jest ochroną regionalną. Obróbce poddawane są tylko świnie ras: Wielka Biała, Landrace i Pietrain. Po obcięciu głowy i wyfiletowaniu ich tusza ma od 60 do 90 kg. Jest nacierana solą, czosnkiem, rozmarynem oraz dużą ilością czarnego pieprzu, który nadaje jej ostrości. Podobną mieszanką z dodatkiem podrobów mięso jest także faszerowane. Następnie trafia na 3 – 5 godzin do pieca rozgrzanego do temperatury początkowo 200 st.C., a później wahającej się pomiędzy 160 a 280 st.C.
Na koniec Porchette kroi się na plastry i je z chlebem.
Sława Porchetty zaowocowała festiwalami na jej cześć – najstarszy Sagra della porchetta odbywa się w Campli, a dwa pozostałe w Ariccia (połowa września) oraz w Costano niedaleko Perugii (środek sierpnia).
