Historia francuskiej Bagietki sięga XVIII wieku. Jej matecznikiem jest stolica, a nie prowincja, ponieważ wprowadzony za czasów Ludwika XIV wyrób białej mąki był drogi i zarezerwowany dla szlachetnie urodzonych. To wówczas zaczęto także dodawać drożdże piwne. W stosunku do populatnych okrągłych bochenków bagkietka miała dużo więcej chrupiącej skórki, a dużo mniej miękiszu – i to właśnie w niej docenili Paryżanie. Początkowo tylko oni, bo na prowincji podłużna bułka stała się popularna dopiero w połowie XX wieku. Dziś we Francji dziennie sprzedaje się 10 mln sztuk bagietek, co oznacza że wybira ją co trzeci kupujący.
Przepisowo bagietka musi mieć 70 cm długości, 6 cm grubości i ważyć 200 do 250 gr.
Bagietka ma jednak także kilku bliskich krewnych:
– La ficcel – jest prawie tak długa jak bagietka ale dużo cieńsza – waży około 100 gr
– La flute – to rodzaj półbagietka o długości 30 – 40 cm i wadze 150 gr
– La pain de 400 g – chleb 400 gr czyli duża bagietka o długości 100 cm, jej rozmiar powoduje że jest pieczywem bardziej trwałym
