day : 27/07/2013 47 w tej kategorii

Nagietek

Nagietek Lekarski (łac. Calendula officinalis) to obok Krokosza Barwierskiego kolejny naturalny barwnik zastępujący Szafran. Na skalę przemysłową jego płatki służą do barwienia serów oraz tłuszczów. W domu można go stosować do barwienia ryżu, ciast czy sosów. Dawkować trzeba je jednak znacznie hojniej niż szafran, bo substancja barwiąca jest znacznie słabsza. Nie mniej przyprawa to dużo tańsza. Tradycyjnie używało się także młodych liści nagietka, jako dodatku do ...

Melisa

Melisa Lekarska (łac. Melissa officinalis) to przede wszystkim zioło stosowane jako lek na uspokojenie. Nie mniej używane jest też w kuchni i to nie tylko jako napar. Świeże listki, mające nieco cytrusowy aromat (Anglicy nazywają ją Lemon Balm, czyli balsam cytrynowy) trafiają nie tylko do sałatek, ale także dań mięsnych – generalnie zastępuje się nimi skórkę cytrynową, a nawet trawę cytrynową. Doskonale nadają się także do marynat i octów (nawet po ususzeniu).

Marzanka Wonna

Marzanka Wonna zwana też Przytuliną Wonną (łac. Galium odoratum) to dziś rzadko już używana roślina przyprawowa. Ma charakterystyczną woń Kumarynu, związku chemicznego o aromacie tzw. świeżego siana – występuje również w trawce używanej do nadania smaku Żubrówce. Marzankę od wieków stosowano do zaprawiania zup, sosów, ciast, a także napojów. Szczególnie cenią ją Niemcy, który syropem z Marzanki doprawiają piwo Berliner Kindl.

Lubczyk

Lubczyk Ogrodowy (łac. Levisticum officinale) wywodzi się ze Środkowego Wschodu. W wyglądzie, a także nieco w smaku podobna jest do pokrewnej jej Pietruszce. Podobnie jest też stosowana – siekane liście trafiają do sałatek, zup, sosów oraz pieczeni. Ziarna dodawane są do pieczywa. Lubczyk to także jeden z podstawowych składników Maggi. Ze względu na bogatą zawartości minerałów uznawany jest za naturalny substytut soli.

Lawenda

Lawenda Wąskolistna (łac. Lavandula angustifolia) znana jest przede wszystkim jako środek na mole. Nie mniej jej kwiaty, a także liście znalazły również zastosowanie w kuchni i to nie tylko śródziemnomorskiej – po roztarciu mają goryczkowaty i korzenny aromat. Trafiają do baraniny, zup rynbych, a Anglicy używają ich do potrawek z królika i zająca. Lawende dodaje się także do ziołowego masła.

Szarena Sol

Szarena Sol to bułgarska komercyjna mieszanka przyprawowa, której nazwę należy tłumaczyć jako kolorowa sól. Bazą jej jest inny miks przyprawowy, Czubrica, wzbogacony nieco o inne zioła oraz oczywiście sól - dodaje się też nieco mąki. Szarena Sol generalnie służy do doprawiania, konserw i przetworów. ...

Czubrica / Czubryca

Podstawą tej bałkańskiej mieszanki przyprawowej jest Cząber Górski, który może stanowić wręcz jej jedyny składnik - po bułgarsku Czubrica znaczy Cząber. Jej kompilacja zależy od kraju i regionu – w Bułgarii mamy do czynienia m.in. z Czubrycą Szopską, Czubrycą Panagurską, Trapezną Czubrycą czy Smardała. Generalnie można zetknąć się z dwoma kolorami Czubricy: zieloną, gdzie poza Cząbrem dodawany jest Czosnek, Pietruszka i Kozieradka, oraz czerwoną z dodatkiem ...

Cząber Górski / Zimowy

Cząber Górski (łac. Satureja montana) zwany też Cząbrem Zimowym to najbliższy krewny popularnego Cząbru Ogrodowego. Ma do niego podobny smak i aromat oraz podobne zastosowanie – do ciężkich mięs i zup. Cząber Górski jest podstawowym składnikiem bałkańskiej przyprawy Czubrica - to właściwie bułgarska nazwa Cząbru.

Cząber (Ogrodowy) / Satureja

Cząber Ogrodowy (łac. Satureja hortensis) już w starożytnym Rzymie był uprawiany jako roślina lecznicza. Dziś znany jest przede wszystkim w Europie. Podobnie jak Tymianku ze względu na zdolność do pobudzania trawienia i rozpędzania wiatrów, zwykle używa się go do dań ciężkostrawnych – ciężkich mięs i zup opartych na roślinach strączkowych. W literaturze anglojęzycznej często używa się łacińskiej nazwy cząbru czyli Satureja. Ma ona jednak szersze znaczenie bo ...

Chmiel

Chmiel Zwyczajny (łac. Humulus lupulus) uprawiany już w starożytności najpierw zyskał znaczenie gastronomiczne, a dopiero później zaczął być dodawany do piwa. W Rzymie młode pędy i listki traktowano jako warzywo – jadano na surowo i po ugotowaniu (pędy w smaku przypominają ponoć szparagi). Tak jest zresztą do dziś. Także w Polsce znana jest zupa chmielowa. Polska, a szczególnie lubelszczyzna jest też poważnym producentem chmielu – słyniemy aromatycznym Chmielem ...