Sartù di Riso (Neapolitańskie ciasto ryżowe)
Mimo, że
Kampania w ogóle z
ryżem się nie kojarzy
Sartù di Riso to jedno z najbardziej tradycyjnych dań kuchni neapolitańskiej.
Sartù to pochodna
francuskiego sur tout co można tłumaczyć jako
w okryciu - chodzi o to, że całe danie jest opatulone, w tym przypadku w ryżu. To spadek po
Burbonach, którzy rządzili południem
Włoch w XVIII wieku i ich kucharzy zwanych
Monsu (od Mounsier), którzy wprowadzili zwyczaj serwowania bogatych i efektownych posiłków.
Sartù zwykle podawane było przy ważnych uroczystościach. To tłumaczy nie tylko skąd się wziął ryż, który na południu Włoch był po prostu dobrem rzadkim, ale również wyjaśnia bogactwo farszu, którym napełnia się ciasto.
Sartù di Riso tradycyjnie występuje w dwóch wersjach
in Rosso, czyli z
pomidorami oraz
in bianco, bez nich. Bardziej klasyczna jest druga wersja, ale dziś bardziej popularna ta pierwsza.
...
Gattò (Neapolitański placek ziemniaczany)
Gatto czyli “kot” to prosty i tradycyjny,
neapolitański placek
ziemniaczany. Do wielkiego świata trafiły w 1768 kiedy
francuscy kucharze podali go na ślubie króla Neapolu Ferdynanda I Burbona z Marią Karoliną Habsburg, córką cesarzowej Marii Teresy. Fakt, iż serwowali je Francuzi spowodował, że zamiast
oliwy pojawiło się
masło. Są oni także odpowiedzialni za mało zrozumiałą nazwę tego dania. Po Francusku określali je słowem
gateau czyli
ciasto, Włosi jednak przeinaczyli te określenie.
...
