Focaccia 1 wpis

Focaccia

Wbrew pozorom Focaccia nie jest formą pizzy pieczonej bez pomidorowego sosu i sera (bo i takie są pizze). Wywodzi się od starożytnego Panis Foacacius płaskiego chleba pieczonego w popiele w środku paleniska, które po łacinie tłumaczy się właśnie Foacacia. Nowożytna historia Focaccii wiąże się z Ligurią. Do tego portowego miast morze przynosi wilgotne, ostre i mocno zasolone powietrze. W takich warunkach drożdże niespecjalnie się namnażają, skórka chleba nie twardnieje, a miąższ pozostaje wilgotny. Zwykły chleb bardzo szybko pleśnieje. Dlatego zaczęto robić focaccię – płaski chlebek pierwotnie całkiem pozbawiony drożdży - którą podobnie jak pizze można jeść zaraz po wyjęciu z pieca, często przyozdobioną dodatkowymi składnikami. Nie mniej we Włoszech focaccię zwykle kupuje się w piekarni na wagę i robi z niej później przekąski. W zależności z którego pochodzi liguryjskiego miasta ciasto jest nieco inne – np. w Camogli placek jest bardzo twardy, a w Voltri dodaje się do niego tyle oliwy, że staje się wyjątkowo delikatny. Focaccia już dawno podbiła jednak całą Italię i między innymi w związku z tym zaczęto dodawać do niej drożdży (tak jak Gorodn Ramsey na poniższym filmie). Znana jest Focaccia z Recco podawana ze znanym serem stracchino, a o ogromnej karierze tego chlebka najlepiej świadczy fakt, że w odległej Apullii w wielki piątek przygotowuje się Focaccia del Venerdi Santo. Ten region szczególnie polubił zresztą liguryjski placek – najsłynniejszym tutejszym specjałem jest nadziewana Focaccia Ripiena, ale także przygotowuje się Focaccia di Patate. Podstawowym. liguryjskim wariantem Foccaci jest wysmarowanie wierchu oliwą i oprószenie solą, najlepiej gruboziarnistą. Nie wiele bardziej urozmaicone jest posypanie ciasta cebulą siekaną w półtalarki lub pióra. Taka Focaccia była tradycyjny posiłkiem genuańskich dokerów. ...