Bak Chang (czy też Bak Cang lub Bakcang) nazywany niekiedy ryżowymi pierogami lub chińskimi Tamales, to po prostu kleisty ryż nadziewany różnymi dodatkami i gotowany na parze owinięty w wydłużone liście bambusa lub trzciny. Wywodzi się z Chin gdzie obowiązuje oryginalna nazwa Zongzi i wiąże się z legendą Qu Yuan, słynnego chińskiego poety, który w trzecim wieku przed nasza erą brał udział w chińskiej wojnie domowej. Wówczas to królestwo Qin zjednoczyło Chiny, podbijając sześć innych państw m.in. ojczyznę Qu Yuan, królestwo Chu. Po upadku stolicy poeta popełnił samobójstwo rzucając się do rzeki Miluo. Okoliczni mieszkańcy wrzucali do wody paczki z ryżem, aby z jednej strony nakarmić ryby i oszczędzić ciało poety, a z drugiej składając ofiarę smokom żyjącym w rzece. Do dziś na przełomie maja i czerwca obchodzone jest to zdarzenie jako Festiwal Smoczych Łodzi, podczas których serwuje się Zongzi.
Parę wieków potem ten rodzaj posiłku wywieźli chińscy emigranci głównie z prowincji Hokkein (Fujinan), który rozprzestrzenili się po całej Południowo-Wschodniej Azji. Oni używali nazwy Bak Chang i to właśnie ona przyjęła się w Indonezji oraz Malezji – na Filipinach obowiązuje określenie Machang, zaczerpnięte z dialektu Lan Nang.
Do przygotowania Zongzi zwykle używa się ryżu kleistego – wcześniej jest podgotowany albo tylko namoczony w wodzi. Układa się go na liściu bambusa (lub podobnym) i dodaje wszystko co znajdzie się pod ręką: mięso, warzywa, sosy etc. Na koniec paczuszkę się zawija i gotuje na parze. W zależności od regionu używa się innych liści, innych dodatków i w różny sposób zawija się paczki – niektóry także po prostu gotują Zongzi.
(Poniżej przepis na Bak Chang w malajskim stylu, z boczkiem, orzechami i grzybami)
