Kiedy w wyniku chorób i epidemii w Europie zabrakło Ostryg Europejskich, a w XX wieku zdziesiątkowane zostały też Ostrygi Portugalskie, do ratowaniu miejscowych hodowli sięgnięto po zasoby azjatyckie. I w ten sposób na stary kontynent trafiły Ostrygi Pacyficzne (Skalne, Japońskie, Olbrzymie) (łac. Crassostrea Gigas). Rozpowszechniły się one na tyle, że dziś stanowią 3/4 całej europejskiej hodowli Ostryg (łatwość ich hodowli spowodowała, że rozprzestrzenił się on zresztą także w Ameryce – w Australii i na Oceanii był znany już wcześniej). W Europie duże ich ilości hodują Brytyjczycy i przede wszystkim Francuzi. Tutaj szczególnie znane są ostrygi z śródziemnomorskiej miejscowości Bouzigues, a także te z wybrzeża Atlantyku: Arcachon położonego koło Bordeaux, oraz leżącym w Poitou Marennes gdzie ostrygi tuczy się w specjalnych basenach – ostrygi tuczone kilka dni nazywają się Claires, te które w basenie spędzają 4 tygodnie Fines de Claires, a tuczone 8 tygodni Speciales de Claires.
