Vino di visciole
Vino di visciole to włoskie wino produkowane z użyciem wiśni lub czereśni. Dokonuje się tego na dwa sposoby – albo do winogoronowej moszczu dodaje się syrop z wiśni i cukru, albo wiśnie maceruje się w dosładzanym winie. Jest to trunek charaktrystyczny dla Marche, a szczególności dla prowincji Pesaro oraz Urbino.
Vincotto (wino)
Jak sama nazwa wskazuje Vincotto to tzw. wino gotowane. Przed fermentację brzeczkę wingoronową długo się gotuej – aż straci połowę a nawet 2/3 objętości. Dziś jest to sprodukt typowy dla Marche oraz Abruzji. Kiedyś, w dobie greckich kolonii oraz Rzymu, był jednak podawany we wszystkich zamożnych domach. Wino takie jest dość mocne i bardzo sodkie, dlatego w Marche dodaje się do niego także pigwy, której nadają mu odpowiednią kwasowość.
Zobacz Vinocotto - Apulia
Saba / Sapa / Mosto Cotto
Saba czy też Sapa to popularny w Emilia-Romagna, Marche, Abruzji (gdzie używa się nazwy Mosto Cotto czyli długu gotowany) oraz na Sardynii syropy z gotowanych winogron. Brzeczkę dusi się w miedzianym naczyniu razem z włoskimi orzechami, aż straci 2/3 ze swojej objętości. Stosuje się go nie tylko jako dodatek do deserów oraz smak do wody. Podaje się go razem z serami i służy jako dodatek do sałatek.
Mistrà
Anyżkowy likier Mistrà trafił do Włoch z Grecji. Miało to miejsce w koncu XVII wieku, kiedy wenecjanie zdobywając Peloponez w mieście Mistra natknęli się na spore zapasy Ouzo. Anyżówka popijana wodą szybko zadomowiła się we wschodnich Włoszech. W Wenecji spadła jego popularność w czasie okupacji Austriackiej. W XIX unzanie zdobył za to w Marche, gdzie podawano go jako środek na malarię – jego produkcja do dziś trwa w Maremma.
Crescia / Crostolo
Crescia rodzaj popularnych w północnej części Marche i Umbrii płaskich placków bardzo przypominających Piadinę wytwarzaną w sąsiedniej Romagnii. Ich pochodzenie jest zresztą wspólne – wprowadzili je bizantyjscy żołnierze i jest to tutejsza wersja greckiej Pity. Podstawą Crescii jest mąka pszenna, jajka, woda oraz smalec (Crostolo di Urbania bazuje na mące kukurydzianej). Również tu jada się ją na ciepło z wędliną, pieczonym mięsem, serem oraz ziołami.
Formaggio di Fossa
Fosse oznacza po włosku co jama lub wykop. Formaggio di Fossa jest to więc ser dojrzewający w swego rodzaju ziemiankach-piwnicach. Wywodzi się z leżącego w Romagnii miasteczka Sogliano al Rubicone, ale dziś produkowany jest przede wszystkim w Marche - szczególnie w Talamello oraz Sant'Agata Feltria. Pierwsze wzmianki na jego temat pochodzą z końca XV wieku. Produkcja Formaggio di Fossa tradycyjnie polegała na tym, że nadwyżki mleka z letnich udojów (przede wszystkim mleka ...
Pecorino alle Vinacce
Pecorino alle Vinacce to najbardziej znany z serów owczych (pecorino) produkowanych w Umbri. Najpierw dojrzewa 7 do 8 miesięcy. Później jest smarowany osadem, który zbiera się w beczkach po czerwonym winie i się go zawija (stąd nazwa). Wówczas następuje kolejna fermentacja. Na koniec ma filotową skórę i jest bardzo aromatyczny.
Ricotta Secca / Ricotta Salata
Dojrzewająca Ricotta Secca to specjalność przede wszystkich Marche, ale występuje także na południu Włoch np. na Sycylii, gdzie jest składnikiem słynnej Pasta alla Norma. Serwatkowy ser najpierw jest mocno solony, a później odstawia się ją do wyschnięcia. Po 5 miesiącach twardnieje i robi się krucha. Często podaje się ją do sałatek, a po utarciu jako dodatek do posypywania.
Pecorino Tartufato
Pecorino Tartufato to produkowany w Marche ser podobny do znanej tu Casciotty. Nie jest to więc ser twardy jak większość znanych pecorino, ale półmiękki lub półtwardy. Jego cechą charakterystyczną pozostaje fakt, że po dwóch miesiącach dojrzewania dodawane są czarne i białe trufle - stąd nazwa.
Barzotto di Grotta
Jest to produkowany w Marche półmiękki ser z mleka owczego, niekiedy mieszanego z mlekiem krowim. Nazwę Barzotto di Grotta zawdzięcza temu, że dojrzewa w tutejszych grotach.
