 |
Wiadomo, Omlet to jeden z największych klasyków kuchni francuskiej. Pierwszy raz o tzw. alumete wspomniał wydany w 1393 roku Le Ménagier de Paris czyli swego rodzaju poradnik dla młodych mężatek, opisujący jak prowadzić dom. Francuzi smażą omlet klasyczny o gładkiej konsystencji oraz wiejski, gdzie jajko jest rozbełtane podczas smażenia dzięki czemu zyskuje bardziej ziarnistą strukturę. Co do zasady omlet ograniczają do jajek – niekiedy dodają trochę siekanych ziół, ew. posypują tartymi truflami.
Nie mają jednak przy tym monopolu na smażony placek z jajek. Sławą nie wiele mniej ustępuje mu hiszpańska Tortilla oraz włoska Frittata. One nie mają jednak wiele wspólnego haute cuisine. To dania kuchni pospolitej, które zazwyczaj wzbogaca się dodatkami. W przypadku Tortilli klasyką są ziemniaki, cała reszta to już interpretacja kucharza. Za to Frittata daje pełne pole do ekspresji – złożony na pół placek jajeczny zwykle wzbogaca się wszystkim co wpadnie pod rękę, zarówno warzywami, ziołami, serem jak i wędliną.
Dania podobne do omletu można zresztą znaleźć w wielu innych krajach basenu morza śródziemnego, szczególnie w jego wschodniej części i okolicach. Jest więc bałkański Funšterc, szczególnie popularny wśród słoweńskich górników, w Grecji jada się Prasopitę zapiekaną z porami i serem, Turcy mają kukurydziany Kaygana z anchovis, a w Libanie i na wybrzeżu lewantyńskim można spotkać Ljit w największym stopniu przypominającą włoską Frittatę.
