Ravioli, najpopularniejsze włoskie pierożki robi się z dwóch płatów ciasta. Są nadziewane przeróżnymi farszami – najpopularniejsza jest ricotta oraz warzywa – składane ze sobą i cięte na małe 3 – 4 cm prostokąciki. Tradycyjnie ich karbowane brzegi były efektem wycinania specejalnym, karbowanym nożykiem. Dziś robi się tu już raczej w maszynkach.
Pochodzenie ravioli jest trudne do określenia. Pierwsze wzmianki o nich pojawiły się w XIV wieku. O ravioli wspomina wenecki kupiec Francesco di Marco w swoje książce Libro per cuoco – podaje w niej przepis na pierożki z ziołami, blanszowane, obtoczone w jajku i serze, i na końcu podane w rosole. W tym samym czasie o Ravioli pisze się także w Toskanii. Co więcej w XIV wieku Ravioli znane były już także w Anglii – prawdopodobnie trafiły tu za sprawą sycylijskich Normanów.
Nie mniej trudne co umiejscowienie genezy ravioli jest określenie źródeł ich nazwy – wywodzi się ją jednocześnie od słowa riavvolgere czyli zawijać oraz rava, które w dialekcie znaczy tylce co rzepa. Z drugiej strony wszystko to świadczy o bardzo głębokim zakorzenieniu Ravioli w kuchni włoskiej.
