Ten wywodzący się z Abruzji makaron jest bardzo bliskim krewnym spaghetti. W tym regionie nazywa się Maccheroni alla Chitarra, ale nieco inną nazwę, praktycznie identyczny Tonnarelli ma w sąsiednim Lacjum, gdzie również szybko stał się popularny. Od klasycznego spaghetti jest on jednak nieco szerszy – ma 2 do 3 mm grubości. Co więcej w przekroju nie jest okrągły ale kwadratowy.
Wynika to z tradycyjnej i dziś już rzadko używanej techniki jego przygotowania. Rozwałkowany na 2 – 3 cm grubość płat ciasta jest bowiem kładziony na urządzeniu zwanym właśnie Chittarra czyli gitara (a w tutejszym dialekcie Maccaruni). W istocie przypomina on nieco ten instrument muzyczny, choć bliżej mu jednak do cytry – jest to ramka na której zawija się w 2 – 3 mm odstępach cienkie druty. Ciasto przeciskane przez taką krajalnice formuje się właśnie w kwadrat.
W Abruzii Maccheroni alla Chitarra zazwyczaj podawana jest z sosami mięsnymi, ale najprostsze połączenie to Maccheroni alla Chitarra con Lardo a Pecorino.
Podobnym, ale nieco grubszymi makaronami są Ciriole oraz Trocchi, których przekrój wynosi odpowiednio 3 i 4 mm.
(Poniżej przepis na Maccheroni alla Chitarra z dodatkiem młodej fasoli oraz salami cacciatore czyli kiełbaski myśliwskim)
