Tajemnicy pochodzenia Basków nikt jeszcze nie zgłębił. Wiadomo jednak, że ich język całkiem różny od praindoeuropejskiej rodziny ma coś wspólnego z Ugrofińskim. Z Węgrami łączy ich zresztą nie tylko mowa ale także ogromne zamiłowanie do papryki. Wyjątkowe na naszym kontynencie – podobnie jak na nizinie panońskiej również tu całe wioski są obwieszone suszoną papryką, z pośród których najlepsza to Piment d’Esplette. Nic więc dziwnego, że tak jak madziarzy mają swój Paprykarz, tak Baskowie przygotowują własny sos paprykowy – Piperadę. Stosują ją w każdej okoliczności, np. jako przystawkę, i dodają praktycznie do każdej potrawy – jaj (Piperade aux Oeufs), ryb (Thon a la Saint-Jean-de-Luz) , drobiu (Poulet Basquaise) czy gulaszu rybnego.
Między Baskami od trwa ciągły spór czy prawdziwa Piperada powinna zawierać pomidory czy też nie. Niewątpliwie nadają one mięsistości całemu sosowi – poniżej przepis uwzględniający użycie pomidorów.
Składniki:
– 4 pomidory obrane ze skóry, pozbawione pestek i posiekane
– 2 papryki posiekane w paski (jedna powinna być zielona, ale niekoniecznie)
– 2 cebule posiekane w półtalarki
– 4 ząbki czosnku drobno posiekane
– gałązka tymnianku
– liść laurowy
– łyżeczka ostrej mielonej papryki (najlepiej Piment d’Esplette)
– 2 łyżki łoju gęsiego lub kaczego, ew. oliwy
Przygotowanie:
- Na rozgrzany tłuszcz wrzucić cebulę. Smażyć 2 – 3 minuty, aż się zeszkli.
- Dodać paprykę i smażyć jeszcze 5 minut.
- Dodać zioła oraz pomidory. Dusić jeszcze kwadrans. Przed podaniem, wyrzucić tymianek i laur.
(Poniższy film, nie jest literalną ilustracją przytoczonego powyżej przepisu. To wersja z hiszpańskiej części kraju Basków, w której wykorzystuje się opiekaną wcześniej paprykę.)
