To rodzaj fasolki (łac. Parkia speciosa) rosnącej w Południowo-wschodniej Azji. Ziarna dojrzewają w długich nieco zwiniętych, zielonych strąkach. Mają dość intensywny zapach (stąd jedna z nazw to śmierdząca fasola) i czosnkowy posmak. Z tych względu zwykle dania z niej komponuje się z innym „mocnymi” dodatkami tak jak czosnek, chili czy pasta krewetkowa. W Indonezji jest np. składnikiem pasty Sambal Petai (popularny jest przede wszystkim na Jawie i Sumatrze). W Tajlandii za to dodaje się do najostrzejszego zielonego curry Kaeng Khiao podawanego z kaczką. Fasola ta dzielona jest wedle stopnia twardości i wielkości. W Tajlandii gdzie zwykle używa się nazw Sataw lub Sator np. są jej trzy rodzaje:
– najpopularniejsze Kaw to małe słodkie fasolki;
– Dan są większe, twardsze i bardziej śmierdzące niż Kaw;
– Tae to najtwardsze ziarna, słabo nadające się do jedzenia.
Jadalne są zresztą nie tylko ziarna – kiedy fasolka jest jeszcze młoda smaży się i dodaje do curry całe strąki.
W z zależności od kraju fasola ma inną nazwę:
Filipiny: Ulpang
Indonezja: Petai papan, Pete, Peuteuy
Malezja: Chou dou, Cong dou, Nyiring, Patag, Patai, Petah, Petai
Indie: Iromba, Yongchak singju
