Mąka Ziemniaczana
Mąka Ziemniaczana zwana jest też Skrobią Ziemniaczaną. ziemniaki to nie zboże trudno więc uznać, że produkuje się z nich mąkę. Mąka ziemniaczana nie powstaje też w wyniku mielenia. Proces jej produkcji polega na rozdrabnianiu i wypłukiwaniu ziemniaków oraz zbierania osadzającą się skrobię. Później jest suszona – wówczas nabiera wyglądu mąki. Używa się jej głównie do zagęszczania, ale nie tylko zup – dodaje się klusek, pyz, a także budyniów i kisieli
Mąka Gryczana
Mąka Gryczana podobnie jak sama gryka to produkt przypisany wschodniej Europie. Do mielenia trafiają niepalone ziarna kaszy. Drobno zmielona mąka najczęściej kojarzy się ze wschodnimi plackami, czyli Blinami, które są z niej robione (często z dodatkiem mąki pszennej). Nie mniej z mąki gryczanej robi się też makaron i to wcale nie w Rosji, na Ukrainie czy Polsce, ale we włoskiej Lombardii to tzw. Pizzoccheri. Włosi z mąki gryczanej robią też kilka rodzajów polenty - takie ...
Mąka Jaglana / Mąka z Prosa
Proso to jedno z najstarszych ziaren znanych ludzkości. Zwykle spożywano je jednak jako kaszę (tzw. jaglaną). Proso nie zawiera bowiem zbyt wiele glutenu, dlatego nie nadawało się do wypieku pieczywa – ciasto bez glutenu nie rośnie – i nie mielono go na mąkę. Znana nam Mąka Jaglana to raczej wytwór współczesnego piekarnictwa – dodaje się ją do ciasta pszennego lub żytniego, aby wzbogacić je o dodatkowy smak oraz substancje odżywcze.
Mąka Owsiana
Mąkę Owsianą uzyskuje się z przemielenia kaszy lub płatków owsianych - można to zrobić nawet w domowym malakserze. Nie robi się z niej wypieków, gdyż niska zawartość glutenu powoduje, że ciasto nie mogłoby wyrosnąć – byłoby ciężkie i mączne (zobacz: mąka pszenna). Ma za to dużo białka (15 proc.) oraz błonnika. Z tego względu często używa się jej jako dodatek do mąki pszennej czy żytniej przy wypieku pieczywa oraz ciastek. Szczególnie popularna jest w kuchni ...
Mąka Jęczmienna
Przez wiele wieków w północnej Anglii oraz Szkocji pszenica była ziarnem słabo nieznanym. Podstawowym tutejszym zbożem tradycyjnie był jęczmień. Produkowało się z niego jednak nie tylko Whisky, ale także zwykłą mąkę. I tę właśnie mąkę Szkoci wykorzystywać w kuchni. Dziś straciła już jednak na popularności, a to ze względu na niską zawartość glutenu. Jego brak powoduje, że ciasto nie rośnie (patrz mąka pszenna), a pieczywo jest twarde, zbite i ma przy tym ...
Mąka Orkiszowa
Mąka Orkiszowa to produkt dość nowy. Na popularności zyskał ze względu na zainteresowanie samym Orkiszem, i jego właściwościami odżywczymi. Dziś jest swego rodzaju towarem delikatesowym, sprzedawany jako tzw. zdrowa żywność. Klasyfikację czystości przejął po mące pszennej.
Atta
Atta czy też Chakki Atta to rodzaj Indyjskiej mąki produkowanej z twardej pszenicy durum. Jest to odpowiednik europejskiej mąki piekarniczej – w Hindi oraz Urdu nazwa Atta znaczy właśnie mąka używana do pieczenia. To właśnie z niej robi się takie placki jak Chapati, Roti, Puri czy Naan.
Mąka Piekarnicza / Mąka Chlebowa
Mąka Piekarnicza to rodzaj mąki mielonej z tzw. twardej pszenicy durum. Ma dużą zawartość białek (do 13 proc.) stąd dobrze nadaje się do produkcji pieczywa drożdżowego. Poziom jej przemiału oraz udział otrąb jest zróżnicowany, w zależności od rodzaju wypiekanego chleba czy też bułek – generalnie stosuje się taki sam podział jak w zwykłej mące pszennej.
Krupczatka
Generalnie Krupczatka to dość standardowa mąka pszenna mielona z ziarna dość dobrze oszyszczonego z otrębów. Pod tym względem jej czystość podobna jest do Mąki Poznańskiej czy też Wrocławskiej (Typ 500) – jeśli chodzi o wartości odżywcze parametry mają podobne. Nie mniej krupczatka jest zmielona dużo grubiej niż jakakolwiek inna mąka pszenna – krupa etymologicznie związana jest zresztą ze słowem gruba (w Czechach np. krupczatka to tzw. Mouka Hruba).
Mąka Starogardzka
Tym czym dla pszenicy mąka grahama tym dla żyta Mąka Starogardzka – obie mają zresztą ten sam stopień czystości Typ 1850 (wyjaśnienie, patrz: mąka pszenna). Jest to więc mąka pełnoziarnista, ale w przeciwieństwie do mąki razowej poddawana kilkakrotnemu mieleniu, przez co jest drobniejsza i nieco czystsza.
