Paštrovski Makaruli
Paštrovski Makaruli to domowy bałkański makaron zagniatany z wykorzystaniem mąki gryczanej - stąd ciemna barwa. Kształtem i sposobem przygotowania przypominają włoskie Ferretti, czyli krótkie nie do końca domknięte rurki (podobnie jak chorwackie Šurlice, a także Fuži). Tradycyjnie przygotowuje się je nawijając rozwałkowane ciasto na rękojeść drewnianej łyżki, a później kroi na kawałki.
Pogacze / Pogača / Pogacha / Pogatschen
Pogacze to popularne bułeczki drożdżowe jadane w obrębie całej dawnej monarchii habsburskiej oraz europejskiej części imperium ottomańskiego. Najczęściej do ciasta zamiast wody dodaje sie jogurt lub zsiadłe mleko. Zwykle są one wyjątkowo puszyste, niekiedy nadziewane kwaśną śmietaną lub jogurtem. Co ciekawe domniemuje się wspólnego źródłosłowu bałkańskiego słowa Pogača z włoską nazwą pieczywa - Focaccia.
Safalada
Safalada to używane w całej byłej Jugosławii określenie miejscowych serdelków. Nazwę często odnosi się do Servelat włoskich kiełbas z mózgu wieprzowego (cervello znaczy mózg), z których wywodzi się z kolei też słynne lyońskie Cervelas de Lyon. Chorwaci nie mogą się poszczycić tak znaną markę, ale zapewniają że ich serdelkami zajadano się na habsburskim dworze.
Sudžuk
Sudžuk to ogólne określenie odnoszące się do wszelkiego rodzaju bałkańskich kiełbas domowych. Nazwę wywodzi od tureckiego Sujuk i często używana jest też do markowanie kiełbas produkowanych przez koncerny mięsne. Ze względu na muzułmańskie korzenie, szczególnie w Bośni, Sudžuk często produkowana jest z wołowiny.
Čajna Kobasica
W przypadku tej kiełbasy bardzo popularnej w całej byłej Jugosławii, a w szczególności w Chorwacji – produkuje ją m.in. Podravka – zaskakująca jest nie tylko geneza nazwy. Čajna Kobasica tłumaczy się jako kiełbasa herbaciana, jednak nie przez dodatek herbaty, której tu nie ma, ale fakt że kanapki z tą wędliną podawano w czasie serwowania herbaty. Co ważniejsze nie sami Chorwaci są jej twórcami. Pod koniec XIX wieku na teren ówczesnych, południowych rubieży Cesarstwa ...
Zimska Salama / Gavrilovic Salama
Zimowe salami kojarzy się raczej z Budapesztem. Nie mniej podobnym specjałem (kiełbasa powstaje w zimie i w dodatku jest pokryta charakterystyczną białą pleśnią) chwalą się masaże z Chorwacji. W szczególności chodzi o koncern mięsny Gavrilovic. Masarska rodzina Gavriloviczów pracuje nieprzerwanie ponoć od 1690 roku, ale Zimska Salama powstał „dopiero” w 1883, a recepturę przywieźli ze sobą Włosi.
Tutejsze salami robione jest z mieszaniny drobno mielonej wieprzowiny i ...
Češnjovka
Jak można się domyślać z samej nazwy Češnjovka, cechą charakterystyczną tej bałkańskiej kiełbasy jest duża zawartość czosnku. To produkt regionalny charakterystyczny dla doliny rzeki Sawa, zwanej Posaviną, która ciągnie się przez wszystkie duże kraje byłej Jugosławii: od Słowenii, przez Chorwację, Bośnię, aż do Serbii, gdzie Sawa w stołecznym Belgradzie łączy się z Dunajem (w Chorwacji np. jest charakterystyczna dla regionu Banovina).
Češnjovką przygotowuje ...
Hladetina
Hladetina to rodzaj mięsa w galarecie jadanego w północno-wschodniej Chorwacji i Serbii (na nizinie panońskiej). Przygotowuje się je ze świńskich racic oraz głowy (także uszu i skóry) z dodatkiem jaj gotowanych na twardo. Hladetina jest aromatyzowana papryką, czosnkiem, octem winnym oraz liśćmi laurowymi.
Kulen / Kulin
Kulen jest częścią regionalnej tradycji Wojewodiny (Serbia) i Sławonii (Chorwacja). To chuda i ostra kiełbasa, robiona bez dodatku pieprzu, zamiast którego aromat nadają jej czosnek i ostra papryka. Papryka daje również charakterystyczny czerwony kolor. Kulen jest najpierw wędzony, a później dojrzewa. Proces ten trwa kilka miesięcy, nawet rok, zależności od typu Kulenu - jest zimowy oraz letni. Tradycyjnie przygotowuje się go podczas jesiennego świniobicia, więc kiełbasa ...
Serbska Lepinja i bośnacki Somun to rodzaj bałkańskiej pity, czyli płaskiego chlebka. Podobnie jak pitę napełnia się mięso Kebapa, tak somun podaje się z Ćevapčići.
...