Labraks (łac. Dicentrarchus labrax) to gatunek ryby okoniokształtnej dość często nazywanej Okoniem Morskim – chociaż Anglicy wolą go zaliczać do nie mniej pojemnej rodziny Seabassów jako tzw. Seabass Europejski. Zresztą Labraks żyjący w wodach północnego Atlantyku oraz mórz przyległych (takich jak np. Śródziemne), w każdym kraju, a nawet w każdym regionie nazywa się inaczej:
- We Włoszech zazwyczaj jest to Branzino (na Północy) a także Spigola lub Ragno (na Południu);
- W Hiszpani jest to Lubina ew. Robalo – ta nazwa obowiązuje też w Portugali;
- Na atlantyckim wybrzeżu Francji nazywany jest Bar Commun, a na śródziemnomorskim Loup de Mer;
- Chorwaci podobnie jak Włosi łowiący go na Adriatyku używają nazwy Brancin
- Najbliższą naszej nazwę używają za to Grecy (Lavraki) oraz Turcy (Levrek) – popularny tutejszy przepis to pieczony Fırında Levrek.
Mnogość określeń pokazuje zarówno jak popularna i jak bardzo związana z lokalnymi kuchniami jest Labraks. To ryba drapieżna, żyjąca przy brzegu, która dorasta do 1 m i sięga nawet 15 kg wagi. Obok Łososia stała się pierwszą popularną rybą hodowaną na farmach.
Przepisy na Labraksa i ryby przygotowane w całości
Francja
– Alose de Loire a l’Oseille (Śledź rzeczny ze szczawiem)
– Alose Grillé sur les Sarments (Grillowany śledź rzeczny)
– Loup de Mer an Croute de Sel (Okoń morski w cieście solnym)
– Merlans Bercy (Merlin z Bercy)
– Truite a la Dieppoise (Pstrąg na sposób z Dieppe)
– Truite Pochee au Beurre Blanc (Pstrąg w sosie maślanym)
Włochy
– Triglie alla Livornese (Barwena z Livorno)
Turcja
– Fırında Levrek (Pieczony okoń morski)
Liban i Lewant
– Samak Harra (Ryba pieczona na ostro)
– Tajine Samak (Pieczona ryba z liściem laurowym i cytrusami)
Tajlandia
– Pla Neung Manao (Ryba na parze z sosem limonkowym)
– Pla Sam Rot (Ryba w trzech smakach)
Malezja
– Ikan Asam Pedas (Ryba na ostro-kwaśno)
Indonezja
– Ikan Bakar (Grillowana ryba)
– Pepes Ikan Emas (Pieczona ryba)
