Etymologia angielskiego słowa Ginger jest bardzo długa i niejednoznaczna: prowadzi przez romański (gingibre), łacinę (zingiberi), pali (singivera), aż do tamilskiego słowa Inji Ver czyli korzeń rośliny Inji (chociaż nikiedy wskazuje się na cringa-vera co w sanskrycie znaczy rogaty wygląd, chodzi oczywiście o kształt korzenia). W Polskim ostatecznie zaistniało mocno skrócone Imbir.
W Azji południowo-wschodniej należy też szukać początków jego kulinarnej kariery – jako miejsce pochodzenia wskazuje się Malezję i Indie Wschodnie, a do Europy trafił z Krzyżowcami. W większości krajów używa się świeżego korzenia imbiru – starty lub posiekany trafia zwykle jako dodatek do dań i sosów. W tej wersji dodawany jest też do herbaty i kawy. Indie czyli największego producenta imbiru (ok. 30 proc. światowego rynku) różni jednak od reszty Azji to, że wiele przypraw jest tu suszonych i proszkowanych – tak trafia do tutejszych curry, a także najsłynniejszej induskiej mieszanki przyprawowej Garam Masala (w tej postacie imbir trafił też na bliski wschód gdzie dodaje się go do kawy oraz mleka). Suszony imbir najczęściej można spotkać także w Europie – to ze względów prakytcznych związanych z transportem przyprawy na duże odległości.
W Japonii imbir się za to marynują – występuje w dwóch postaciach: Beni Shoga oraz Gari – a w Wietnamie używa się nie tylko korzenia lecz również dużo subtelniejszych w smaku liści imbiru. Praktycznie na całym dalekim wschodzie kandyzowany imbir traktowany jest jak słodycz. Często używa się go też wymiennie z subtelniejszym w smaku Galangalem.
Zobacz: Żółty Imbir
(Jak obierać Imbir)
Przepisy ze świeżym Imbirem
Indonezja
– Betutu (Pieczony drób)
– Karedok (Sałatka warzywna)
– Opor Ayam (Curry z kurczaka)
– Sayur Lodeh (Zupa warzywna z mlekiem kokosowym)
– Tumpeng (Ryż świąteczny)
Malezja
– Ikan Asam Pedas (Ryba na ostro-kwaśno)
– Ikan Bakar (Grillowana ryba)
– Murtabak (Placek z jagnięciną)
– Nasi Berlauk (Ryż z sosem curry)
– Nasi Kerabu (Ryż z mieszanką warzywno-rybną)
– Nasi Lemak (Ryż w mleku kokosowym)
– Sup Ayam / Mie Ayam (Zupa z kurczaka)
– Sup Kambing (Zupa jagnięca)
– Pasembur / Cheh Hoo (Sałatka z owoców morza i warzyw)
Tajlandia
– Kaeng Hang Lay (Curry z wieprzowiną i orzechami ziemnymi)
– Kaeng Pa Mu (Leśne curry z wieprzowiną)
– Khao Soi (Zupa curry z makaronem)
– Khao Tom (Zupa ryżowa)
– Kuai Tiao Nam (Zupa z makaronem ryżowym)
– Mee Grob / Mi Krob (Makaron smażony na chrupko)
– Nam Phrik Kaeng Khiao Wan (Zielona pasta curry)
– Phat Khing (Mięso smażone z imbirem)
Filipiny
– Kinilnat (Sałatka warzywna)
– Paksiw (Ryba/Wieprzowina duszona w occie)
– Pares (Bulion wołowy i ryż z sosem z wołowiną)
– Tinola / La Uya (Gulasz z kurczaka)
Wielka Brytania
– Cumberland Sauce / Oxford Sauce (Sos Cumberland)
Przepisy z suszonymi Imbirem
Wielka Brytania
– Rhubarb Sauce (Sos rabarbarowy)
Skandynawia
– Svartsoppa (Czernina)
Francja
– Anatra alla Scappi (Kaczka wg. przepisu Scappiego)
– Lapin aux Pruneaux (Królik ze śliwkami)
