Perskie słowo Nān oznacza po prostu chleb. I takie mniej więcej znaczenie ma we współczesnym Iranie. Europejczycy znają jednak Naan bardziej jako rodzaj cienkiego okrągłego ew. owalnego placka podobnego do Pity. To wersja, która przyjęła się w wielu krajach środkowej i południowej Azji z Indiami na czele. Tutaj Naan jest równie popularny co dwa inne podstawowe placki: Chapati oraz Roti. To są jednak rodzaje podpłomyka – piecze się je na żeliwnej patelni, podczas gdy Naan zwykle trafia do ziemnego pieca Tandoori, gdzie panuje bardzo wysoka temperatura i wszelkie jedzenie przygotowuje się bardzo szybko.
Placki zagniata się z mąki pszennej (np. z mąki Atta lub Maida) z dodatkiem jogurtu oraz drożdży. W Indiach kiedy jest jeszcze gorący smaruje się klarowanym masłem Ghee i podaje jako dodatek do zawiesistych mięsno-warzywnych sosów. Można w niego także zawijać jedzenie, tak jak w przypadku pity.