Fasolka Wężowa to ogólna nazwa odnosząca się do pnących odmian fasoli (łac. Vigna Sinensis/Vigna Unguiculata), rosnących zarówno w Azji południowo-wschodniej, gdzie mają szerokie zastosowanie kulinarne, jak i w Afryce, skąd się wywodzą i gdzie zyskują na popularności przez wysoką kalorycznośći i łatwość upraw. Cechą charakterystyczną jest wysokość samych roślin – do 3 m – i długość strąków – 30 do 40 cm. Są one cieńsze i twardsze niż fasolki szparagowej (mają jednak podobne zastosowanie, dlatego też można ich używać wymiennie), stąd ich określenie jako fasolka wężowa. Istnieją dwie odmiany: jasnozielona o nieco włóknistym miąższu oraz nieco twardsza ciemnozielona. Podobnie jak np. zielone szparagi fasolka powinna być bardzo świeża, bo również szybko twardnieje.
Z botanicznego punktu widzenia Fasolka wężowa to właściwie jeden z podgatunków Vigna Unguiculata w angielskim znanej jako Cowpea – innym z podgatunków jest np. fasola czarne oczko. Jej precyzyjna nazwa to łac. Vigna Unguiculata subsp. Sesquipedalis. W Polsce używa się także określeń Fasolnik Chiński, lub po prostu Wigna.
Nazewnictwo:
w Anglii jest to Yard Long Bean lub po prostu Long Bean,
w Tajlandii Thua Sang, Thua Yao, Thua Fak Yao, Thua Saimu
w Chinach Dau Gok (Kantoński), Jiang Dou (Mandaryński)
w Indonezji i Malezji Kacang Panjang
na Filipinach Sitaw lub Utong
w Indiach Bora (na zachodzie), Vali, Borboti (w Bengalu) Eeril (na Goa)
Wietnamczycy używają określenie Dậu Dũa co znacz fasola patyczkowa
(Poniżej prosty hinduski przepis na fasolkę wężową smażoną z ziemniakami)
Przepisy z fasolką wężową
Indonezja
– Lalab (Sałatka warzywna)
– Sayur Lodeh (Zupa warzywna z mlekiem kokosowym)
Malezja
– Popiah (Nadziewane placki)
Tajlandia
– Kaeng Khae Gai (Curry ziołowe z kurczakiem)
– Kaeng Om Gai (Curry z wątróbką drobiową)
– Kaeng Tai Pla (Rybna zupa curry)
– Phat Phet Mu (Wieprzowina smażona na ostro)
– Som Tam / Tam Bak Hung (Sałatka z papai)
